1
چگونه سیستم تولید مثل با تکامل در تضاد است؟
– برای بقای یک گونه، باید با گونه‌ای از نوع خود جفت‌گیری کند تا فرزندان بارور به وجود آیند و نسل ادامه یابد. در عین حال، تعداد کروموزوم‌ها نیز باید یکسان باشد، در غیر این صورت نسل ادامه نخواهد یافت و منقرض خواهد شد.
2. بر این اساس، طرفداران نظریه تکامل چگونه با ادغام کروموزوم‌های متفاوت انسان و میمون، مفهوم جد مشترک را استنباط می‌کنند؟
3. آیا می توانید موضوع کروموزوم را به طور کامل شرح و توضیح دهید؟
– سیستم تولید مثل چگونه با تکامل در تضاد است؟
4. از جفت‌گیری موجودات از انواع مختلف، نسل بارور به وجود نمی‌آید، و اگر هم به وجود بیاید، عقیم است و نسل ادامه پیدا نمی‌کند و قطع می‌شود؛ بنابراین، جد مشترکی وجود ندارد و اصلاً چیزی به نام تکامل وجود ندارد. اگر این را به یک طرفدار نظریه تکامل بگویم، آیا حرف اشتباهی زده‌ام؟ لطفا توضیح دهید.
– وقت گذاشته و سوال می پرسم، لطفا به صورت مفصل و قابل فهم توضیح دهید؟
برادر/خواهر گرامی ما،
برای اینکه جواب این سوالات را بفهمید
“تولید مثل جنسی در موجودات زنده چگونه صورت می‌گیرد؟”
به طور خلاصه، آن را به شما ارائه می دهیم:
خداوند متعال در تمام موجودات زنده، اعم از گیاهان، حیوانات و انسان ها، قانون واحدی را برای تولید مثل جنسی، یعنی به وجود آمدن فرزندان از پدر و مادر، وضع کرده است.
برای این منظور، انسان را مثال بزنیم. هر انسان به طور متوسط صد تریلیون سلول دارد و
هر سلول حاوی 46 کروموزوم است.
23 عدد از این کروموزوم‌ها از مادر و 23 عدد از پدر به ارث رسیده‌اند.
همانطور که می‌دانیم، برای به وجود آمدن یک نوزاد، لازم است اسپرم پدر با تخمک مادر ترکیب شود. اگر قرار باشد از یک سلول با 46 کروموزوم، اسپرم تولید شود، این سلول تقسیم شده و تعداد کروموزوم‌ها به نصف می‌رسد. بنابراین،
هر اسپرم حاوی 23 کروموزوم است.
وجود دارد.
سلول حاوی 46 کروموزوم که تخمک مادر را تولید می‌کند نیز تقسیم شده و تعداد کروموزوم‌ها به نصف کاهش می‌یابد. در نتیجه،
تخمک حاوی ۲۳ کروموزوم
به وجود می آید. در حین تولید مثل، این دو سلول با هم ترکیب می شوند و
زیگوت با 46 کروموزوم
سلول تخم تشکیل می‌شود. این سلول، اولین سلول نوزاد است. این سلول منفرد تقسیم می‌شود و به دو سلول تبدیل می‌شود.
از آنجا که کروموزوم های طبیعی نیز تقسیم می شوند، هر سلول همچنان حاوی 46 کروموزوم است.
این سلول‌ها به این صورت تقسیم و تکثیر می‌شوند و از طرفی شروع به تمایز می‌کنند. یعنی، بعضی از سلول‌ها به قلب، بعضی به سر و بعضی به چشم تبدیل می‌شوند. اما در همه آنها تعداد کروموزوم‌ها 46 عدد ثابت می‌ماند.
اما هنگامی که تخمک و اسپرم به وجود می آیند، خداوند تعداد کروموزوم ها را به نصف کاهش می دهد.
– چرا وقتی موجودات زنده مختلف با هم جفت گیری می کنند، فرزندان بارور به وجود نمی آید؟
کروموزوم‌هایی که از یک پدر و مادر می‌آیند، شبیه به هم هستند. یعنی اگر کروموزوم مادری مثل دست راست باشد، کروموزوم پدری مثل دست چپ است. به همین دلیل به آنها
کروموزوم های همتا یا هومولوگ
گفته می شود.
فرض کنید دو تسبیح 33 دانه ای دارید. این دو تسبیح به صورت صاف و بدون اتصال دو سرشان به هم قرار دارند. هر دو تسبیح از نظر دانه ها کاملاً با هم یکسان هستند. یعنی دانه هجدهم تسبیح اول با دانه هجدهم تسبیح دوم شبیه به هم است. اما دانه هجدهم با دانه نوزدهم، و دانه نوزدهم با دانه بیستم با هم متفاوت هستند.
هر یک از آن تسبیح ها مانند یک کروموزوم است. یکی از طرف مادر و دیگری از طرف پدر آمده است. دانه های تسبیح نیز ژن های موجود بر روی کروموزوم ها را نشان می دهند.
به عنوان مثال، اگر ژن شماره 18 در کروموزوم اول، که از مادر به ارث رسیده است، حاوی اطلاعاتی در مورد شکل، رنگ و سایر ویژگی‌های چشم باشد، ژن شماره 18 در کروموزوم دوم، که از پدر به ارث رسیده است، نیز حاوی اطلاعاتی در مورد ویژگی‌های چشم است.
می‌توانید به این موضوع به عنوان اطلاعاتی که روی یک فلش دیسک رمزگذاری کرده‌اید، فکر کنید.
همانطور که دو فلش دیسک مشابه که حاوی اطلاعات یکسانی هستند و یکی از آنها نسخه معکوس دیگری است، وقتی روبروی هم قرار می گیرند یک کل را تشکیل می دهند، اطلاعاتی که از مادر و پدر می آیند و در ژن های مشابه با کاراکترهای یکسان رمزگذاری شده اند نیز به همین شکل هستند.
بنابراین، ژن‌های هر نوع به طور خاص برای افراد آن نوع رمزگذاری شده‌اند. اگر بخش راست این رمز در مادر باشد، بخش چپ آن در همان محل و با همان شکل و ساختار بر روی کروموزوم همتا که از پدر به ارث رسیده، قرار دارد.
تمام ماجرا در همین جا خلاصه می شود.
اگر مادر و پدر از گونه‌های مختلف باشند،
از آنجا که تعداد کروموزوم‌ها، شکل کروموزوم‌ها و محل و شکل ژن‌های موجود در کروموزوم‌ها با یکدیگر مطابقت ندارند، نوزادی به وجود نخواهد آمد. حتی اگر نوزادی به وجود آید، کروموزوم‌های آن با هم جفت نخواهند شد و در نتیجه، نسل‌های بارور به وجود نخواهند آمد.
برای او
تولید مثل جنسی امکان شکل گیری گونه های جدید و متفاوت را فراهم نمی کند.
گفته می شود.
– بر این اساس، طرفداران نظریه تکامل چگونه از ادغام کروموزوم‌های متفاوت انسان و میمون، مفهوم جد مشترک را استنباط می‌کنند؟
اطلاعات اساسی مربوط به تولید مثل که در بالا به آن اشاره کردیم، در هر کتاب زیست‌شناسی که نگاه کنید، خواهید یافت. زیرا قانون تولید مثل الهی در تمام موجودات زنده یکسان است.
فرگشت‌گرایان ادعای به وجود آمدن انسان از میمون را نه با علم، بلکه با داستان‌هایی شبیه به داستان جادوگرانی که با چرخاندن چوبدستی‌هایشان ساختارهای مختلفی را به وجود می‌آورند، مطرح می‌کنند.
“زمان”
آنها با چوب جادو توضیح می دهند.
“با گذشت زمان اتفاق افتاده است.”
می گویند.
با سلام و دعا…
اسلام در پرتو پرسش‌ها
