برادر/خواهر گرامی ما،
بسیاری از چیزها را درک کردن دشوار است. چگونه یک درخت در یک هسته جا می‌گیرد؟ جهان چگونه در فضا معلق می‌ماند؟ روح چگونه در بدن عمل می‌کند؟ گل‌ها چگونه از خاک می‌رویند؟ عقل در درک بسیاری از این مسائل ناتوان است. نامگذاری بر اینها به معنای پاسخ دادن به آنها نیست. گاهی اوقات در برابر اینها باید با گفتن “الله اکبر” شگفتی خود را ابراز کرد.
مثلاً، گفتن “نمی‌دانم” به کسی که از شما سؤالی می‌پرسد، خود نوعی جواب است. با گفتن این جمله، در واقع به سؤال او پاسخ داده‌ایم. پیشرفته‌ترین دانش در مورد ناشناخته‌ها، در کلمه “نمی‌دانم” خلاصه می‌شود. اگر به جای آن، حدس‌هایی بزنیم، مثلاً بگوییم “بلند است یا کوتاه”، “این رنگ است یا آن رنگ”، در آن صورت هم خودمان را فریب داده‌ایم و هم دیگران را. مثل این است که به زمین نگاه کنیم و در مورد جاذبه زمین حدس بزنیم.
از این منظر، تلاش برای تبیین وحی با امور مادی درست نیست. این امری خاص انبیاست. همانطور که فرشته‌ای که فرشته نیست، فرشتگی را درک نمی‌کند، و انسانی که انسان نیست، انسانیت را نمی‌فهمد، کسی که پیامبر نیست نیز نمی‌تواند این را تجربه کند و به درستی درک کند. اما وجود وحی قطعی است.
(بدیع الزمان، مکتوبات، ص. 89)
برای اطلاعات بیشتر کلیک کنید:
آیا می‌توانید احادیث مربوط به فهم اسلام از طریق عقل را شرح دهید؟ و در مورد رابطه عقل و وحی اطلاعاتی بدهید؟
وَحْی…
با سلام و دعا…
اسلام در پرتو پرسش‌ها
