آیا سفری که از شهری که در آن اقامت دارد به روستایی که در آن متولد شده است، سفر محسوب می شود؟

برادر/خواهر گرامی ما،

بنابراین، کسی که با خانواده و فرزندانش از محل اقامتش به سوی زادگاهش (که به روایتی نود کیلومتر و به روایتی دیگر سه روز راه با وسایل معمول آن زمان فاصله دارد) حرکت کند، هرچند در طول راه مسافر محسوب شود، اما به محض رسیدن به زادگاهش (به نظر امام محمد، اگر خانه، باغ و مزرعه‌اش موجود باشد) سفرش به پایان می‌رسد و دیگر مسافر محسوب نمی‌شود. از آن پس، نمازهایش را به طور کامل ادا می‌کند، زیرا خانه و مزرعه‌اش موجود است.

هر دو نظر را کسانی قبول دارند. هر کس بخواهد نظر اول را ترجیح می‌دهد؛ یعنی به محض رسیدن به زادگاهش که خانه و مزرعه دارد، سفرش را تمام شده می‌داند و نمازش را کامل می‌خواند. زیرا انسان در روستای خود، خود را مسافر شمردن را چندان به دل نمی‌گیرد. اما هر کس بخواهد، خود را همچنان مسافر می‌بیند.

منابع:

ر.ک. ابن مازه، المحيط البرهاني ٢/٤٠٢؛ الفتاوى الهندية، هيئت علمي به سرپرستي شيخ نظام الدين ١/١٤٢؛ الأجناس الناطفي. مخطوط، آرشيو فيض الله افندي، ش: ٦٤٥، ص ١٠، ١١.

با سلام و دعا…

اسلام در پرتو پرسش‌ها