چگونه می توان در زمان ما، امت را به راه راست هدایت کرد؟

1. در این زمانه، حال و روز امت چگونه رو به بهبودی خواهد رفت؟

2. شما درگیری سوریه و عراق را چگونه ارزیابی می کنید؟

3. احادیث مربوط به شام چه معنایی دارند؟

4. بر اساس احادیث، چه مواردی در مورد احوال امت وجود دارد؟

برادر/خواهر گرامی ما،

پاسخ 1:

در این زمانه، حال و روز امت با درک درست از اسلام، عمل به آن و تحقق اتحاد اسلامی بهبود خواهد یافت.

– به نظر ما، در این زمینه، بهترین راهنما، مجدد این قرن است که پیام های قرآن را به درست ترین شکل منتقل می کند.

رساله نور

آثار اوست.

به عنوان مثال، دستورالعمل های زیر، امروزه به اندازه نان مورد نیاز هستند:

الف)

دشمنان اصلی ما در درون ما هستند، و جهاد با آنها واجب است.

«دشمن ما جهل، فقر و اختلاف است. ما با سلاح هنر، معرفت و اتحاد با این سه دشمن جهاد خواهیم کرد.»


(دیوان حرب عرفی، ص. 15)

ب)

در داخل خانه شمشیر به کار نبرید:

“اسلام، صلح و آشتی است؛”


خواهان نزاع و خصومت در داخل کشور نیستیم.

ج)

حیات جهان اسلام با اتحاد و همبستگی بر اساس برادری ایمانی میسر است:

«ای جهان اسلام! حیات در اتحاد است. اگر اتحاد می‌خواهی، دستور تو این باید باشد:»

به جای “هُوَ الْحَقُّ” باید “هُوَ حَقٌّ” باشد. به جای “هُوَ الْحَسَنُ” باید “هُوَ الْأَحْسَنُ” باشد… (یعنی:) هر مسلمانی باید به مذهب و مسلک خود بگوید: “این حق است، به دیگری کاری ندارم. اگر دیگران خوبند، مال من از همه بهتر است.”

نباید گفت: «این حق است، دیگران باطلند.» یا «زیبایی فقط از آن من است؛ دیگران اشتباه می‌کنند و زشتند.»


(سخنان، لمهات، ص. 719)

د)

برای تبدیل آینده به حوضچه‌ای از صلح، به ویژه مسلمانان باید به ایمان تحقیقی دست یابند و با این ایمان، رضایت خدا را هدف قرار دهند، حق را بر هر مصلحتی مقدم بدارند، به هدف به دست آوردن آخرت متمرکز شوند و در دایره تقوا عمل کنند. زیرا تعمیر و بنای آینده، کار افراد بی اخلاقی که مفسد و مخرب هستند، نخواهد بود.

اول از همه، مسلمانان باید به صورت فردی انسان های شایسته ای شوند.

کوتاه‌ترین راه این است که در این عصر، در کنار قرآن و سنت، از دستورات رسائل نور، که دقیق‌ترین شرح این منابع مقدس است، به عنوان قطب‌نما استفاده کنیم. کسانی که اخلاق اسلامی را در زندگی خود به کار می‌برند، می‌توانند آینده را بسازند. این هم تأکیدی بر بی‌اخلاقی‌ای است که اخلاق سکولار به ارمغان آورده است:

«به‌ویژه آنکه بیست سال است تحت ستم و ظلمی ویرانگر قرار گرفته‌ایم و اخلاق تا آن حد فاسد و استقامت و وفاداری تا آن حد از بین رفته است که شاید از هر بیست نفر، به یک نفر نتوان اعتماد کرد. در برابر این اوضاع و احوال عجیب، استقامت و پایداری و حمیت اسلامی فوق‌العاده‌ای لازم است؛ وگرنه (حرکت‌هایی که به نام اسلام صورت می‌گیرد) عقیم مانده و زیان‌بار خواهد بود.»


(سکه تصدیق غیبی، ص. 50)

ه)

حضرت بدیع‌الزمان صد سال پیش از این، از غلبه اسلام در آینده خبر داده و دلایل جامعه‌شناختی این ادعا را بیان فرموده‌اند. شما می‌توانید این موضوع را از آنجا مطالعه فرمایید. در زیر، یک پاراگراف به عنوان نمونه آورده شده است:

«ای برادران من در جامع اموی و ای اخوان من در جامع جهان اسلام در نیم قرن بعد!»

آیا مقدمات از ابتدا تا اینجا به نتیجه نمی‌رسد که تنها اسلام است که در قاره‌های آینده حاکم حقیقی و معنوی خواهد بود و بشر را به سعادت دنیوی و اخروی رهنمون خواهد کرد، و آن مسیحیتی است که به اسلام گرویده و از خرافات و تحریفات رها شده و به قرآن تابع و متحد شده است؟

(خطبه شامیه، ص. ۳۲)

پاسخ 2-3:

ما درگیری عراق و سوریه را به نوعی درد زایمان تولد دوباره اسلام می بینیم.

منطقه شام،

عراق، سوریه و فلسطین

نام منطقه‌ای وسیع است که شامل آن می‌شود. کشته شدن دجال در دروازه لُد در منطقه فلسطین-شام.

(ترمذی، فتن، 59)

، این نشانه آن است که این سه کشور اسلامی از فتنه دجال رهایی خواهند یافت.

ذکر این نکته در احادیث که بزرگترین نیروی دجال یهودیان هستند، نیز درگیری‌های بین مسلمانان و اسرائیل را تأیید می‌کند و (در نتیجه‌ی تبعیت مسیحیان راستین از حقیقت قرآن و به نمایندگی از حضرت عیسی) ارزیابی فوق‌الذکر از سوی حضرت بدیع‌الزمان را تقویت می‌کند.

از این معلوم می شود که،

عراق، فلسطین و سوریه

منشأ ناآرامی در این سه گانه، محصول دجالیت جهانی است. این ناآرامی، حضرت عیسی و مهدی (مسلمانان مخلص و کسانی که عقیده توحید اسلام و حقایق قرآن را قبول دارند) را هدف قرار داده است.

«مسیحیان نومسلمان»

توسط مسیحیان شایسته (که لایق این عنوان هستند) از بین برده خواهد شد.

پاسخ 4:

روایات مختلفی وجود دارد که به شرح ماجراهای امت در طول تاریخ می‌پردازد. در اینجا به روایتی که جامع‌تر به نظر می‌رسد، بسنده خواهیم کرد:

«حضرت حذیفه روایت می‌کند: رسول‌الله (صلی‌الله‌علیه‌وسلم) فرمودند:»

«نبوت در درون شماست»

-به هر اندازه که خدا بخواهد-

ادامه می‌یابد؛ سپس هرگاه بخواهد آن را از بین می‌برد. آنگاه در نظام نبوت، خلافت برپا خواهد شد. این نیز تا آنجا که خدا بخواهد ادامه می‌یابد؛ سپس خدا آن را نیز از بین می‌برد –

هر وقت بخواهد

از بین می‌برد. سپس یک سلطنت ستمگرانه به وجود می‌آید. آن هم –

هر قدر که خدا بخواهد.

ادامه می‌یابد، سپس خداوند هرگاه بخواهد آن را از بین می‌برد. پس از آن، سلطنت/پادشاهی/حکومت‌های ستمگر به قدرت می‌رسند؛ و آن هم…

-به هر اندازه که خدا بخواهد-

ادامه می‌یابد، سپس خداوند هرگاه بخواهد آن را از بین می‌برد. آنگاه، در نظام نبوت، خلافتی برپا می‌شود.”

فرمود و سپس سکوت کرد.

(نگاه کنید به احمد بن حنبل، 4/273)

حافظ الهیثمی: «حدیث را احمد بن حنبل و بزار روایت کرده‌اند.»

-دقیق تر-

طبرانی

-بخشی از-

و با گفتن: «راویان آن مورد اعتماد هستند»، به صحت حدیث حکم کرده است.

(نگاه کنید به مجمع الزوائد، 5/226)

بیهقی نیز به همین حادثه اشاره کرده است.

(نگاه کنید به: بیهقی، دلائل النبوة، 7/413)

در این حدیث شریف، مراحل حیات امت اسلام پیش‌بینی شده و تاریخ آن را تصدیق کرده است. از این نظر، این حدیث شریف از آن جهت که از مراحل حیات امت در آینده خبر می‌دهد، معجزه‌ای است.

– مراحل روایت شده در این حدیث را می توان به صورت زیر برشمرد:

1. دوره نبوت؛

مدت آن 23 سال به طول انجامید.

2. دوره خلفای راشدین؛

30 سال طول کشید.

3. دوره سلطنت؛

فرآیندی که با معاویه (یا پسرش یزید) آغاز شد و تا پایان دولت عثمانی ادامه یافت.

4. دوره جبروت؛

این دوره به دوران ظلم، استبداد و ستمگری شدید در سراسر جهان اسلام، در دولت‌های کوچک و بزرگ، پس از فروپاشی امپراتوری عثمانی اشاره دارد. این دوره…

-در سراسر جهان اسلام-

او در حال احتضار است و به هر حال به زودی خواهد مرد.

5. دورانی شبیه به عصر سعادت؛

ما به طور کامل امیدواریم که این دوره به عنوان دوره‌ای تحقق یابد که در آن مردم به دین بازگردند، بی‌دینی فروپاشد، بی‌اخلاقی به بن‌بست برسد و راه تقوا، صداقت، علم و صراط مستقیم گشوده شود. صحت چهار مرحله‌ای که این حدیث خبر می‌دهد، ضمانت‌نامه صحت مرحله پنجم نیز هست.

“امیدوار باشید، در این انقلاب آتی، بلندترین صدا، صدای اسلام خواهد بود!”




(سرگذشتنامه، ص. 133)

“در میان این تاریکی و تحولات آینده، بلندترین و باشکوه‌ترین صدا، صدای قرآن خواهد بود!”


(همان منبع، ص. 145)

این عبارت موجز از حضرت بدیع الزمان که مژده آن را داده است، به منزله نوعی شرح و تفسیر از آخرین فقره حدیث مذکور است.

با سلام و دعا…

اسلام در پرتو پرسش‌ها