– آیا در ادیان یهود و مسیحیت، اعتقاد به پیامبر و آخرت وجود دارد؟
برادر/خواهر گرامی ما،
در کتاب‌های آسمانی باستانی به زبان‌های عبری یا سریانی
“خدا”
و آگاهی از نحوه استفاده از اسامی مشابه، مستلزم یک تحقیق بسیار گسترده و عمیق است.
با این حال، آنچه ما به طور قطع از قرآن آموخته و می‌دانیم این است که همه پیامبران به قوم خود…
“خدا”
آنها بردگی را توصیه کرده‌اند. از آنجا که آن کتاب‌ها به زبان عربی نیستند و
-همانطور که قرآن بیان می کند-،
«الله-رب»
از آنجا که اسامی در آن ادیان نیز به کار رفته است، نام های هم معنای خدا که این معانی را در زبان های آن ادیان بیان می کنند، وجود دارد.
حضرت نوح، حضرت ابراهیم، حضرت هود، حضرت صالح، حضرت لوط، حضرت شعیب
مانند پیامبرانی که قوم خود را به ایمان به خدا و بندگی او دعوت می کردند، به عنوان مثال،
«از خدا بترسید و از من اطاعت کنید.»
در عباراتی به معنای
“خدا”
برای دیدن اینکه از نام او استفاده کرده‌اند، می‌توان به سوره شعراء مراجعه کرد. پس، آن به زبان عربی است.
“خدا”
آنها از اسمی استفاده کردند که با کلمه مطابقت داشته باشد.
همچنین، طبق آنچه قرآن بیان می‌کند، حضرت موسی و حضرت عیسی نیز
«الله-رب»
آنها از اسامی شان استفاده کرده اند. یعنی از کلماتی استفاده کرده اند که به معنای اسامی شان است.
به نقل از برخی علما،
خدا
این کلمه در زبان عبری
“اِلوهیم / Elohim”
به عنوان استفاده می شود. ابن عباس در زبان عبری
خدا
نامش
“استان”
به عنوان … ذکر شده است و
«جبرئیل / جبرائيل»
معنی اسمش
«عبدالله»
میکائیل
معنی اسمش هم این است:
«عبیدالله»
بیان کرده است. نام دیگر حضرت یعقوب،
«اسرائيل»
کلمه هم
(اسرا = عبد، ایل = الله)
به معنای عبدالله است.
(تفسیر طبری، رازی، سوره بقره، آیه 40/2).
همچنین، به گزارش برخی محققان، برای اولین بار در تاریخ بشریت، مشهورترین نام خدا
“استان”
و مشتق شده از آن
«إِلَاهِيم-إِلِيم»
نام ها هستند. همچنین،
یاهوا، ایلیون
کلمات هم در زبان عبری
“خدا”
از جمله نام های معروفی است که به جای آن کلمه به کار می رود.
یهودیان معمولاً خدا را
الوهیم
و
یَهُوَه
به این صورت نامگذاری می کنند.
الوهیم
جنبه خشمگین خدا را،
یَهُوَه
اما رحمت را به تصویر می‌کشد. از آنجا که یهودیان از خشم خدا بسیار می‌ترسیدند،
الوهیم
آنها ترجیح می دهند بیشتر از نامشان استفاده کنند.
یهودی
و
در میان مسیحیان
هم به پیامبران ایمان دارند و هم به معاد اعتقاد دارند.
اصول ایمان در تمام کتب آسمانی یکسان است. اما ممکن است در طول زمان، به دلیل تفاسیر نادرست، مطالبی متفاوت بیان شده باشد.
مثلاً، مسیحیان معمولاً می‌گویند که در آخرت فقط ارواح محشور می‌شوند و انسان‌ها با بدن‌هایشان به بهشت یا جهنم نمی‌روند، بلکه فقط با ارواحشان. با این حال، به وجود آخرت و بهشت و جهنم باور دارند.
اما، به اقتضای حکمت الهی، ظرفیت‌ها، آداب و رسوم و درک مردم در زمان‌های قدیم در نظر گرفته شده است؛ و عقیده به آخرت به صورت ساده‌تر و مختصرتر/بدون ورود به جزئیات زیاد بیان شده است.
اما قرآن،
از آنجا که خطابش به تمام انسان‌ها تا روز قیامت است، توضیحات و جزئیات را به گونه‌ای ارائه کرده و شواهدی را به میان آورده است که انسان‌ها را در هر عصری راضی کند… هر کس به رساله دهم/رساله حشر، که استاد بدیع‌الزمان از تفسیر بیش از هفتصد آیه در آن خبر داده است، بنگرد، این گفته‌های ما را به چشم خواهد دید.
با سلام و دعا…
اسلام در پرتو پرسش‌ها
