– در حدیثی آمده است که خداوند هزار سال قبل از آفرینش جهان، کتابی نوشته است. اما مگر زمان قبل از وجود جهان وجود داشته است؟
«خداوند متعال هزار سال قبل از آفرینش زمین و آسمان، کتابی نوشت. دو آیه از آن کتاب نازل فرمود و سوره بقره را با آن دو آیه به پایان رساند. اگر آن دو آیه در خانهای سه شب خوانده شود، شیطان به آن خانه نزدیک نخواهد شد.» (ترمذی، ثواب القرآن 4)
– اگر آسمان و زمین آفریده نشده بودند، یعنی اگر جهان وجود نداشت، ما میدانیم که زمان با جهان به وجود آمد. و خدا به زمان وابسته نیست.
– خب چرا و چطور میگویند که این اتفاق ۱۰۰۰ سال قبل از خلق زمین و آسمان رخ داده است؟
برادر/خواهر گرامی ما،
ترجمه حدیث مورد نظر به شرح زیر است:
«به درستی که خداوند دو هزار سال قبل از آفرینش آسمانها و زمین، کتابی نوشت. دو آیه از آن کتاب نازل فرمود و با آن دو آیه سوره بقره را به پایان رساند. اگر آن دو آیه در خانهای سه شب خوانده شود، شیطان به آن خانه نزدیک نخواهد شد.»
(ترمذی، فضائل القرآن، 4)
از این برمیآید که دو آیه آخر سوره بقره، یعنی:
«آمن الرسول»
فضیلت آیات آن بسیار بزرگ است.
آنچه در حدیث به آن اشاره شده است.
“کتاب”
منظور از آن، لوح محفوظ است. تمام قرآن در لوح محفوظ است. اما از آنجا که در اینجا به فضیلت دو آیه اشاره شده است، از آنها سخن به میان آمده است.
لوح محفوظ،
آن کتابی است که در آن تمام موجودات با علم ازلی خداوند تقدیر شده و به ثبت رسیده است.
در این مورد، روایتی از حدیث نیز وجود دارد:
«خداوند، پنجاه هزار سال پیش از آنکه آسمانها و زمین را بیافریند، در حالی که عرش او بر آب بود، مقادیر موجودات را مقدّر فرموده بود.»
(مسلم، قدر، ۱۶)
پس، سرنوشت نوعی از علم الهی است و در لوح محفوظ ثبت شده است.
آنچه در این احادیث ذکر شده است
«دو هزار، پنجاه هزار سال»
اعداد و ارقامی از این دست، به زمان خاصی که ما میشناسیم مربوط نمیشوند. چرا که در آن زمان، چیزی به نام زمان وجود نداشت. این اعداد و ارقام برای جا انداختن در ذهن انسانها به کار برده شدهاند،
“کنایه از فراوانی”
یعنی
“خیلی قبل از آفرینش جهان هستی!”
به معنای آن است.
با سلام و دعا…
اسلام در پرتو پرسشها