– از حضرت انس بن مالک روایت شده است:
«رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) در حالی که بر شتر خود سوار بود، به معاذ (رضی الله عنه) که پشت سرش بود، فرمود:»
– ای معاذ!
– بفرمایید یا رسول الله! من برای اجرای فرامین شما آماده ام.
– ای معاذ!
– بفرمایید یا رسول الله! در خدمت شما هستم.
– ای معاذ!
– بفرمایید یا رسول الله! منتظر اوامر شما هستم.
– (ای معاذ!) هر کس با قلبی راسخ شهادت دهد که جز الله خدایی نیست و اوست یگانه و محمد (ص) بنده و رسول اوست، خداوند او را به جهنم نخواهد برد.
– ای رسول خدا! آیا این بشارت را به مردم بدهم تا خوشحال شوند؟
– اگر به آنها بدهی، به تو اعتماد می‌کنند (اما عمل نمی‌کنند. بگذار خودشان اعمالی انجام دهند که آنها را به درجات بالاتری برساند.)
حضرت معاذ در آستانه مرگ، این حقیقت را آشکار کرد تا از گناه کتمان دانسته هایش در امان باشد.
– آیا پیامبر ما این را پنهان کرده است که حتی اگر یک مسلمان به جهنم برود، پس از تحمل مجازاتش به بهشت خواهد رفت؟
– آیا این حدیث صحیح است؟
برادر/خواهر گرامی ما،
این حدیث را بخاری (کتاب العلم، باب 49) و مسلم (کتاب الإیمان، باب 53) روایت کرده‌اند.
پس این روایت حدیثی است
وقتی صحت آن مورد تردید است
وجود ندارد.
– حکمت عدم تمایل پیامبر اکرم (ص) به اعلام صریح این موضوع،
این به خاطر اعتماد مردم به آن و دنبال کردن یک خط مشی اشتباه است.
زیرا ممکن است همه ندانند که شرایطی که این حدیث بیان می‌کند، به چه معناست، اخلاص و صمیمیت چیست و با این اعتقاد به قبر رفتن چه ضرورتی دارد.
افرادی که از احادیث دیگر که شرایط و ضوابط دیگری را بیان می‌کنند، آگاه نیستند، این را به نفع خودشان تعبیر می‌کنند.
بتوانند برای تنبلی خود بهانه ای بتراشند
باید بهش فکر کرد.
– اینکه حضرت پیامبر (ص) ابتدا این را به یکی از صحابه فرمود، به این معناست که ایشان می‌دانستند که او آخرین کسی است که این را خواهد گفت. وگرنه چرا به او می‌فرمود؟ با وجود اینکه به او فرمود،
“به هیچکس نگو”
با این عبارت، او قصد داشت نشان دهد که به این موضوع توجه ویژه‌ای دارد.
با این حال، معاذ
-از روی حکمت-
“اینکه در آن لحظه عجله نکند و موضوع را نگوید”
ممکن است خواسته باشد.
– در ده ها منبع حدیث معتبر
«هر کس در قلبش به اندازه ذره‌ای ایمان داشته باشد، سرانجام از جهنم خارج شده و به بهشت وارد خواهد شد.»
روایت هایی در این باره وجود دارد.
از صراحت او در بیان این موارد مشخص است که در حدیث معاذ…
“به کسی نگو”
توصیه کرد که
همانطور که احتمال دارد او این را “در آن لحظه” گفته باشد، تا از سوء تفاهمات احتمالی جلوگیری کند.
همچنین قوی است.
– با این حال، هرچند پیامبر اکرم (ص) آن را پنهان کرده باشد،
(که پنهان نکرده؛ گفته است)
او این کار را به خاطر مصلحت مردم انجام داد. همانطور که پنهان کردن چیزی به ضرر مردم، کاری زشت است، پنهان کردن چیزی به نفع مردم، کاری زیباست.
– جرأت انکار اطلاعاتی که در معتبرترین منابع حدیثی آمده است، همواره به ضرر ماست. حداقل،
“حکمتش را نمیدانیم”
باید بگوییم و تسلیم شویم تا حقیقت “اسلام” را نشان داده باشیم…
با سلام و دعا…
اسلام در پرتو پرسش‌ها
