برادر/خواهر گرامی ما،
از قضا، در این سوال به یک روایت اشاره شده است و
اما روایتی دیگر نیز در پی این روایت آمده است که در آن علی بن حضرمی به خواندن چیزهایی که از سوره نبود، ادامه داد،
یعنی حضرت محمد (ص) به قسمتی که از قرآن نبود اعتراض کرد و هشدار داد که سوره به پایان رسیده است.
با این حال، خبر مورد اشاره در سوال
اُبَیّ بن کعب روایت می‌کند: حضرت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)
قاضی صحت این حدیث را اعلام کرده است. ذهبی نیز آن را تأیید کرده است. اما از حضرت عمر سخنانی نقل شده است که نشان می‌دهد این آیه نیست.
با این حال، این موضوع با روایات مختلفی در تفسیر سيوطی ذکر شده است. در آنجا در نهایت حضرت عمر از ابی بن کعب سؤال می‌کند:
به هر حال، اهل فن می‌دانند که عبارات مورد بحث با اسلوب قرآن تفاوت فاحشی دارد.
برای اطلاعات بیشتر کلیک کنید:
در بسیاری از منابع تفسیری که ما بررسی کردیم
تنها در قرطبی، در صحیح مسلم.
به نظر امام نووی، از این حدیث چنین برمی‌آید که:
در خبر مربوطه آمده است که حضرت عمر از (زید بن ثابت نه) ابی بن کعب عصبانی شده است.
قاضی هم این حدیث را ذکر کرد و
با توجه به صحت این اطلاعات، این جملات اضافی متعاقباً نسخ شده تلقی می شوند.
همانطور که حضرت بدیع الزمان فرمودند، اگر از صد در یک قصر، نود و نه در بسته و فقط یک در باز باشد، باز هم می توان وارد آن قصر شد. به همین ترتیب، در قصر ایمان هم با وجود باز بودن نود و نه درِ دلیل، شیطان شخص را برده و جلوی در بسته می برد و…
حتی اگر بپذیریم که در این موارد و موارد مشابه، چنین اضافاتی وجود دارد، باز هم باب نسخ به طور کامل باز است. کسانی که صادق هستند، بدون تردید از این در وارد می‌شوند.
با سلام و دعا…
اسلام در پرتو پرسش‌ها
