– چرا دو دانشمند مختلف که با یک استخوان فسیل مشابه سروکار دارند، تفاسیر متفاوتی ارائه می دهند؟
– اما با استفاده از DNA، می توان به طور قطعی و صد در صد مشخص کرد که آیا استخوان به دست آمده از قبر، متعلق به پدر آن کودک است یا خیر.
– در مقاله‌ای در سایت شما نوشته شده است که DNA میتوکندریایی قابل اعتماد است، در حالی که در جای دیگری گفته شده است که “نمی توان به فسیل ها به عنوان مدرک قطعی نگاه کرد.”؟
برادر/خواهر گرامی ما،
برای درک پاسخ این سوال، بیایید ابتدا سناریویی را در نظر بگیریم:
در قبر کودکی وجود دارد. ما می‌خواهیم بدانیم این کودک به چه کسی تعلق دارد. ما DNA کودک را شناسایی کردیم. اما ما مادر، پدر، مادربزرگ و پدربزرگ کودک را نمی‌شناسیم. فرض کنید جسد کودک در آنتالیا، قبر مادرش در آلمان، قبر پدرش در آفریقا، قبر مادربزرگش در ژاپن و قبر پدربزرگش در چین است. در این صورت، تعیین اینکه کودک به چه کسی تعلق دارد، غیرممکن است.
سرنوشت اسناد مربوط به موجودات زنده در گذشته نیز به همین صورت است، یعنی فسیل هایی که هر از گاهی پیدا می شوند.
طبیعی است که در مورد اینکه مواد به دست آمده در واقع به چه کسی یا چه کسانی تعلق دارد، تفسیرها و ارزیابی های متفاوتی وجود داشته باشد. حتی ممکن است یک شخص با توجه به اطلاعاتی که به مرور زمان به دست می آورد، ارزیابی هایی برخلاف تفسیر قبلی خود انجام دهد. این و مطالعات مشابه، همواره توسط افراد مختلف به روش های مختلفی تفسیر خواهند شد.
نباید زیاد به این مسائل توجه کرد. زیرا بشر تا روز قیامت همواره در تلاش خواهد بود تا رویدادهای پیرامون خود و حوادثی را که در گذشته رخ داده است، درک و ارزیابی کند.
با سلام و دعا…
اسلام در پرتو پرسش‌ها
