– آیا درست است که یک آدم احمق، عقب مانده و نادان از خدا بپرسد که چرا مرا باهوش نیافریدی؟
– چرا خدا آدم‌های احمق آفرید؟ خب، زشت آفریدن یه چیزی، ولی احمق آفریدن چرا؟
– آیا این ناعادلانه نیست که آنها به خاطر مغزهای کوچکشان نمی توانند خدا را درک کنند؟
– چرا او چنین آدم‌های احمقی را آفرید؟ آیا می‌توانی این را برایم توضیح دهی؟
برادر/خواهر گرامی ما،
هرچه خدا به هرکس داده، بهترین آن است، زیرا او هم گذشته و هم حال و هم آینده را می‌داند.
ما نمی دانیم چه چیزی برای ما خیر است.
بسیاری از صاحبان هوش، عقل، ذهن و درک را می‌بینیم که با سوءاستفاده از این نعمت‌ها، ناسپاسی می‌کنند. روزگار ما و تاریخ پر از خاطرات تلخ این‌گونه افراد است.
بنابراین، ما موظفیم در مورد مسائلی که خارج از اراده ما هستند، رضایت دهیم و از آنچه به ما داده شده است به بهترین شکل استفاده کنیم. از این نظر، ما
هرگز فراموش نکنیم که آنچه خارج از اراده ما به ما داده می شود، بهترین است.
همچنین نباید فراموش کرد که مالک حقیقی همه چیز خداست. تمام نعمت‌های مادی و معنوی که ما داریم، از جانب خداست و ما هیچ حقی در آن نداریم.
بنابراین مردم،
“چرا به من کم دادی و به آن شخص زیاد دادی؟”
حق نداریم این را بگوییم. چون آنچه به ما داده شده، دستمزد شایسته ای نیست که با کار کردن به دست آورده باشیم، پس حق نداریم مقایسه کنیم و شکایت کنیم.
همچنین اگر انسان به کسی که از او برتر است نگاه کند و شکایت کند، نوبت به کسانی که به دلیل سطح هوششان خدا را درک نمی کنند، نخواهد رسید. نابینایان هیچ چیز را نمی بینند، ناشنوایان هیچ چیز را نمی شنوند، و برخی از معلولان نمی توانند از خانه خارج شوند.
بنابراین هر کس باید به خاطر آنچه که به رایگان به او داده شده است، شکرگزار باشد.
به علاوه
خداوند متعال هیچ کس را به چیزی که توانایی آن را ندارد و خارج از قدرتش است، امتحان و مؤاخذه نمی کند.
اگر عقل فرد برای درک خدا کافی نباشد، آن فرد مسئولیتی در قبال امتحان الهی ندارد و در قبال گناهانش نیز پاسخگو نخواهد بود.
همانطور که دیده می‌شود، خداوند عادل است و به هیچ‌کس ستم و بی‌عدالتی نمی‌کند.
با سلام و دعا…
اسلام در پرتو پرسش‌ها
