«ای فرزندان آدم! آیا به شما نگفتم که شیطان را نپرستید، او دشمن آشکار شماست، و مرا بپرستید، این راه راست است؟» (یس، 36/60-61) – آیا می توانید این آیات را شرح دهید؟ … – عبارت «پرستش شیطان» در اینجا را چگونه باید فهمید؟
برادر/خواهر گرامی ما،
سوره یس، آیات ۶۰-۶۱:
«ای فرزندان آدم! به شما
«شیطان را نپرستید، او دشمن آشکار شماست؛ مرا بپرستید، این راه راست است.»
مگه نگفته بودم؟
تفسیر آیات:
منظور از پرستش شیطان،
تسلیم وسوسه‌های او شدن و از القائاتش پیروی کردن، به معنای اطاعت از دستورات اوست که سرپیچی از خدا را در پی دارد.
(طبری، XXIII، 23؛ ابن عطیه، IV، 459)
در این آیات، به عذابی که گناهکاران، به ویژه مشرکان و منکران، در آخرت خواهند چشید اشاره شده و تصریح شده است که مجازات آنان ناروا نیست و هشدارهای لازم در زمان خود به آنان داده شده بود تا به جای بندگی شیطان، تنها خدا را بپرستند.
(نگاه کنید به تفسیر دیانت، راه قرآن: IV/448-449.)
هنگامی که جرم و گناهان آشکار می شود و مجرمان به جهنم فرستاده می شوند، خداوند به آنها هشدار دنیوی را بار دیگر یادآوری می کند و به آنها می گوید که با اراده خودشان، خود را به این سرنوشت دردناک رسانده اند.
پیامبران به اندازه کافی حکمت خلقت ابلیس در طرح آفرینش را شرح داده‌اند و به وضوح بیان کرده‌اند که هدف از خلقت انسان، شناخت خداوند و عبادت اوست. از این رو، کسانی که از عقل و اراده خود استفاده نکرده و آن را در اختیار نفس خود قرار داده‌اند، به این هشدار توجه نکرده و به حق پشت کرده و از هدف خلقت خود منحرف شده‌اند.
در روز قیامت، نه تنها به جهنم انداخته می‌شوند، بلکه مورد سرزنش و توبیخ هم قرار می‌گیرند. زیرا بندگی خدا، هدف نهایی و راه ثابت برای انسان است؛ و در عین حال، حکمت و هدف آفرینش اوست.
(ر.ک. جلال یلدرم، تفسیر قرآن در پرتو علم، انتشارات آناتولی: 10/5063.)
با سلام و دعا…
اسلام در پرتو پرسش‌ها
