برادر/خواهر گرامی ما،
«خداوند، کعبه، بیت‌الحرام را، ماه محترم را، قربانی‌هایی را که به کعبه هدیه شده و گردنبند بر گردنشان آویخته شده، وسیله‌ای برای نظم در امور دینی و دنیوی مردم قرار داده است. و این برای آن است که بدانید خداوند هر چه در آسمان‌ها و زمین است را می‌داند و خداوند به هر چیز آگاه است.»
(مائده، 5/97).
در این آیه، خداوند به بعد جهانی حج اشاره کرده و با بیان فواید مادی و معنوی آن برای انسان‌ها از جنبه‌های مختلف، به حکمت‌های آن توجه داده است. سوال در مورد…
“دارای گردنبند”
از آنجا که این واژه به حوزه مادی مربوط می شود، برای توضیح آن از آیه زیر استفاده می کنیم:
“وسیله‌ای برای نظم بخشیدن به امور دینی و دنیوی مردم قرار داده شده است”
می‌فرماید:
الف. از این فرصت‌ها
اولین مورد:
این به خاطر وجود کعبهٔ محترم است.
در آن دوران که دزدی، ستم و غارتگری در همه جا رواج داشت، شهر مکه که کعبه در آن قرار داشت، به مکانی امن تبدیل شده بود. هم مکیان و هم کسانی که از خارج برای زیارت کعبه به مکه می‌آمدند، در همه جا مورد احترام و تکریم قرار می‌گرفتند.
ب.
دوم اینکه؛
ماه های محترم.
اعراب همواره در جنگ و نزاع به سر می‌بردند. همواره از یکدیگر بیمناک و در ترس زندگی می‌کردند. به برکت چهار ماه حرام که خداوند حرمت نهاده بود، هر سال دست‌کم چهار ماه با آسودگی به امور خود می‌پرداختند و در امنیت، امکان تأمین نیازهای سالانه خود را می‌یافتند.
ج.
سومین مورد؛
(بدون گردنبند)
آنها قربانیان محترمی هستند.
قربانی‌ها نماد اقتصادی و غذایی بودند که زائران کعبه به مکه می‌بردند و در آنجا ذبح می‌شدند. به واسطه این قربانی‌ها، فقرا به مقدار قابل توجهی از رزق و روزی دست می‌یافتند.
د.
چهارمین مورد؛
قربانیان خفه شده با طناب دار هستند.
تفاوت اینها با بقیه در این بود که: قربانی های معمولی معمولاً در ماه های حرام فرستاده می شدند و چون به مناسبت حج آورده می شدند، کسی به آنها دست نمی زد.
قربانیان گردنبند
و اگرچه در خارج از ماه‌های حرام یا حج هم دیده می‌شد، اما چون نمادی از کسانی بود که به کعبه می‌رفتند، باز هم کسی به آن تعرض نمی‌کرد. هم خود و هم صاحبش در امنیت کامل بودند. به طوری که یک عرب ترجیح می‌داد از گرسنگی بمیرد تا اینکه شتری/قربانی‌ای را که گردنبند داشت بخورد.
(ر.ک. رازی، XII، 87-88)،
با سلام و دعا…
اسلام در پرتو پرسش‌ها
