دلایل وجوب کفاره روزه چیست؟

پاسخ

برادر/خواهر گرامی ما،

کفاره‌ی افطار عمدی روزه رمضان:

در قرآن کریم،

دستور داده شده است. روزه، که فریضه قطعی است، شکستن آن بدون عذر شرعی (به عمد) گناه است. حضرت رسول اکرم (ص) فرمودند:

بنابراین، هر کس عمداً روزه خود را بشکند، باید دو ماه متوالی روزه بگیرد. این بر او واجب است. همچنین باید روزه ای را که شکسته است، قضا کند.


با سلام و دعا…

اسلام در پرتو پرسش‌ها

نظرات

استاد گرامی

باور کنید که از توجه شما به نظر (سؤال) من و این نظر ارزشمندتان سپاسگزارم. نظر و منابع شما مرا قانع کرد و هیچ ابهامی در ذهنم باقی نماند. وقت گذاشتید و این اطلاعات ارزشمند را با ما به اشتراک گذاشتید. خدا از شما راضی باشد.

برای نظر دادن، وارد شوید یا عضو شوید.

ممنون داداشم

برای نظر دادن، وارد شوید یا عضو شوید.

آیا می‌توانید منابع معتبرتری ارائه دهید (مانند بخاری، ترمذی، مسلم و غیره)؟ راستش، منبعی که در مورد چنین مجازات سنگینی ارائه دادید، مرا قانع نکرد.

برای نظر دادن، وارد شوید یا عضو شوید.

ابوهریره (رضی الله عنه) فرمود: مردی نزد رسول خدا (صلی الله علیه و آله) آمد و گفت: «ای رسول خدا، من هلاک شدم.» رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: «چه چیز تو را هلاک کرد؟» گفت: «در حال روزه با همسرم نزدیکی کردم.» رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: «آیا می‌توانی برده‌ای را آزاد کنی؟» گفت: «نه.» رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: «آیا می‌توانی دو ماه متوالی روزه بگیری؟» گفت: «نه.» رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: «آیا می‌توانی شصت فقیر را سیر کنی؟» گفت: «نه.» رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: «پس بنشین.» در این حال، سبدی بزرگ پر از خرما نزد رسول خدا (صلی الله علیه و آله) آورده شد. رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: «سائل (پرسشگر) کجاست؟» مرد گفت: «منم، اینجام.» رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: «این سبد را بردار و صدقه بده.» مرد گفت: «به فقیرتر از من؟ به خدا قسم، در میان دو صخره مدینه، از ما فقیرتر خانواده‌ای نیست.» رسول خدا (صلی الله علیه و آله) خندید و فرمود: «پس آن را به اهل خود بده.» (بخاری، صوم 29-31؛ مسلم، صیام 81)

حدیث شریف بیان می‌دارد که در ماه رمضان، بر کسی که در حال روزه جماع کند، کفاره واجب است. فقها با قیاس، حکم خوردن و آشامیدن را نیز به همین صورت دانسته‌اند.

کفاره روزه از نظر حنفی، شافعی و حنبلی، به ترتیبی که در حدیث شریف آمده، ابتدا آزاد کردن برده است، اگر نتواند، روزه گرفتن شصت روز متوالی است، و اگر باز هم نتواند، سیر کردن شصت فقیر است. مالکی‌ها با این نظر مخالفند و می‌گویند: «کسی که روزه رمضان را عمداً باطل کند، در کفاره آن مخیر است بین آزاد کردن برده، روزه گرفتن شصت روز و سیر کردن شصت فقیر، و افضل این سه، سیر کردن شصت فقیر، سپس آزاد کردن برده و سپس روزه گرفتن است.»

برای نظر دادن، وارد شوید یا عضو شوید.

آخرین سوالات

سوال روز