– آیا ما در قبال رای هایی که در انتخابات به صندوق می اندازیم، مسئول هستیم؟
– همانطور که می‌دانید، انتخابات نزدیک است. حتی اگر هر حرکتی درست نباشد یا اشتباهاتی مرتکب شده باشد، اگر ما به عنوان “بدترین از بدها” به حزب مورد نظرمان رأی بدهیم و آن حزب انتخاب شود، و بعداً آن حزب دست به اقدامات اشتباهی بزند، آیا ما در این مورد مسئول خواهیم بود؟
– یا اینکه اصلا رای ندادن بهترین کار است؟
برادر/خواهر گرامی ما،
وظیفه ما این است که به افرادی رای بدهیم که به حسن نیت آنها اعتقاد داریم و بر این باوریم که برای وطن مفید خواهند بود.
مسئولیت ما تا همین جاست. از این به بعد، افراد منتخب مسئول خواهند بود.
ملتی که به مدت پنج سال احساس نیاز به انتقاد از حاکمان را داشته، حق انتخاب حاکمان را به دست آورده است. مردم هم برای انتخاب آنها به پای صندوق های رای می روند. در انتخاب آنها تلاش می کنیم تا بهترین ها را برگزینیم. نیت ما این است که آنها برای دولت ما مفیدتر باشند. وگرنه اگر با این نیت که “اینها افراد مضری هستند” انتخابشان کنیم، قطعا مسئول خواهیم بود. بعد از آن، مسئولیت بر عهده حاکمان است.
ما می بینیم که دین اسلام، شکل حکومتی خاصی را اجبار نمی کند.
در این مورد، اصول و قواعد اساسی را وضع کرده است.
اینها
عدالت، برابری
به شرطی که حرام نباشد.
آزادی
از جمله اصول اساسی است.
به همین دلیل، دین ما که حتی در سفر هم دستور به انتخاب یک رئیس می‌دهد، قطعاً با انتخاب افرادی که قرار است اداره وطن و ملت را به دست بگیرند، مخالف نخواهد بود.
از طرف دیگر، خلفای نخستین نیز همگی با انتخابات به قدرت رسیدند.
برای یک مسلمان جایز است به کسانی رأی بدهد که معتقد است به وطن، ملت و مقدساتش خدمت خواهند کرد و خود را به عنوان حاکم بر او قرار خواهند داد. بلکه فرار از چنین وظیفه‌ای هم درست نیست.
– آیا سیاست ورزی در عصر حاضر کار درستی است و اگر درست است، تحت چه شرایطی باید انجام شود؟
اگر در این زمان، خدمت به دین و ملت از طریق سیاست را بشناسیم و در این راستا باشیم، ورود به سیاست اشکالی ندارد. حرام بودن ذات یک کار جداست و استفاده حرام از آن جداست. ابزارهایی مثل کامپیوتر و تلویزیون، ابزار هستند و حرام بودنشان مطرح نیست. اما شما می توانید در نهادی کار کنید که اسلام را به مردم می آموزد و از این ابزارها در راه خیر استفاده کنید. اما استفاده از همین ابزارها در نهادی که مردم را به راه باطل می کشاند، حرام است.
مثل این
سیاست ابزاری است.
مهم خود ابزار نیست، بلکه این است که کجا و چگونه استفاده می شود.
ورود به عرصه سیاست، در کنار مزایا و معایبی که دارد، مستلزم یک سری شرایط است.
بیاین اینارو به ترتیب لیست کنیم:
1.
هدف از خدمت به دین و ملت باید در اولویت قرار گیرد.
2.
به هر قیمتی که شده، نباید به دروغ متوسل شد.
3.
به نام یک جماعت سخن گفتن و سپس تلاش کردن تا با جماعت خود بد نشد.
یعنی باید به عنوان یک فرد و به نام خود وارد شد، نه به نام جماعت.
کسانی که او را دوست دارند، باید از او حمایت کنند. وگرنه…
“از آنجا که من به این جماعت یا طریقت تعلق دارم، پس همه باید به من رای بدهند.”
اگر چنین بگوید، آنگاه زمینه برای ناخوشایندی فراهم خواهد شد. نباید به چنین چیزهایی تن داد.
۴.
همیشه باید از حق دفاع کرد.
5.
غیبت، انتقاد یا تهمت زدن به افرادی که به حزب دیگری تعلق دارند، جایز نیست.
اگر بر این باورید که با ورود به سیاست، می‌توانید محیطی را فراهم کنید که در آن احکام اسلام و دیگر دستورات و ممنوعات آن را به اجرا درآورید، پس باید وارد سیاست شوید و به ملت و وطن خدمت کنید. این خود نوعی عبادت است.
اما اگر قرار باشد در محیطی خدمت شود که به طور جدی به نقص در بندگی شما منجر شود و به راحتی بتوان در آن به گناهان آلوده شد، این موضوع نیازمند تأمل جدی است…
برای اطلاعات بیشتر کلیک کنید:
– آیا نخواستن رای دادن گناه است؟
– آیا خرید و فروش رأی جایز است؟ هم خریدار و هم فروشنده مسئول خواهند بود…
با سلام و دعا…
اسلام در پرتو پرسش‌ها
