– آیا در مورد برادری رضاعی (برادری از طریق شیر مادر) مطالعه علمی وجود دارد؟
– چرا خواهر و برادر رضاعی نمی توانند با هم ازدواج کنند؟
– آیا مطالعه علمی در مورد برادری رضاعی وجود دارد؟
– وقتی خدا امر می‌کند، فواید آن علت نیستند. چون امر خداست، انجام می‌شود یا انجام نمی‌شود.
– اما من کنجکاوم. حکمت ازدواج نکردن خواهر و برادر رضاعی چیست؟
– آیا می‌توانید برخی از حکمت‌های ممنوعیت ازدواج را در مواردی که هیچ رابطه خونی یا نسبی وجود ندارد، شرح دهید؟
برادر/خواهر گرامی ما،
ازدواج برادران و خواهران رضاعی در دین اسلام حرام است.
البته این امر حکمت‌هایی دارد. چه ما این حکمت‌ها را بدانیم و چه ندانیم، باید به فرمان خدا عمل کنیم.
در قرآن کریم به صراحت بیان شده است که یک مسلمان با چه کسانی نمیتواند ازدواج کند. اسلام در مورد موانع ازدواج…
“به دنیا آوردن”
با
“شیر دادن”
هیچ تفاوتی قائل نشده است. همانطور که ازدواج با مادر رضاعی حرام است، ازدواج بین خواهران و برادران رضاعی نیز حرام است.
ممنوعیت ازدواج با خواهر رضاعی در اسلام به این صورت بیان شده است:
«بر شیردهنده، شیرخوار حرام است و بر شیرخوار، نسل شیردهنده حرام است.»
در قرآن این حکم به این صورت بیان شده است:
«ازدواج با این افراد بر شما حرام شده است: مادرانتان، دخترانتان، خواهرانتان، عمه‌هایتان، خاله‌هایتان، دختران برادرانتان، دختران خواهرانتان،
مادران شیری که به شما شیر داده‌اند، خواهران شیری شما،
مادران همسرانتان، دختران همسرانتان که با آنان همبستر شده‌اید و در خانه‌هایتان هستند، و اگر با مادرانشان همبستر نشده‌اید، ازدواج با آنان بر شما گناهی نیست، همسران پسرانتان، و جمع کردن دو خواهر (در نکاح) با هم. اما آنچه گذشته است (از این نوع ازدواج‌ها) مورد عفو است. بی‌گمان خداوند آمرزنده و مهربان است.
(نساء، 4/23)
– شیر مادر
محتویات آن چیست؟
شیر مادر؛
آغوز
(دهان)
شیر انتقالی
(فاصله بین دهان و شیر معمولی) و
شیر معمولی
در طول دوره های مختلف متفاوت است.
شیر آغوز
آغوز، اولین شیری است که مادر در 4-5 روز اول پس از تولد به نوزاد خود می دهد. این
“دهان”
یا
“دهان”
(که در اصطلاح پزشکی آغوز نامیده می شود) از نظر غذایی بسیار غنی است.
در آغوز، که برای نوزاد بسیار مهم است،
لاکتوفرین و فاکتور بیفیدوس
یا به عبارتی دیگر
عامل بیفیدوس
به وفور یافت می شود. ترکیب آن با حالت معمول متفاوت است و به رنگ زرد مایل به قهوه ای، کمی شور و شیرین است. ترکیب آن حاوی مقدار زیادی پروتئین و مواد تقویت کننده سیستم ایمنی است.
ایمونوگلوبولین
آنها حاوی مقدار زیادی پروتئین سرم و درجه pH بالا هستند، به همین دلیل هنگام جوشاندن لخته می شوند.
در شیر مادر
لاکتوفرین
ماده ای به نام [نام ماده] از تکثیر میکروب ها در روده جلوگیری می کند و جذب آهن مورد نیاز بدن را آسان تر می کند.
در شیر مادر؛
پروتئین ها و به ویژه پروتئین های فعال زیستی، پپتیدها، اسیدهای آمینه، کربوهیدرات ها، چربی ها، مواد معدنی و آنتی بادی ها
یافت می شود.
اسیدهای آمینه،
فعالیت تمام آنزیم ها و عوامل ایمنی در بدن انسان را تضمین می کند، متابولیسم سلول ها را به کار می اندازد، رشد، قدرت ذهنی و تندرستی را ارتقا می بخشد.
به طور خاص در شیر مادر
پروتئین ها
محصولات ژنوم مادر بر رشد جسمانی، آناتومی، فیزیولوژی و الگوهای رفتاری نوزاد تأثیر می‌گذارند.
ژنوم
عبارت است از، هر چیزی که درون سلول های یک موجود زنده قرار داده شده باشد.
تمام برنامه ژنتیکی
بیان می کند.
مادری که به دو نوزاد مختلف شیر می‌دهد،
همانند بودن هشدارهای ژنومی در نوزادانی که از شیر تغذیه می کنند و در فردی که شیر را اهدا می کند.
از نظر بیولوژیکی و عاطفی شبیه شدن
به نظر می رسد که آمده است.
شیر مادر حاوی تعداد زیادی مولکول فعال بیولوژیکی است. در راس اینها، در نوزاد…
میکرو RNA هایی که بر تنظیمات ژن تأثیر می گذارند،
ساختارها و آنتی‌بادی‌هایی شبیه به اینها وجود دارند.
آنتی بادی ها،
پروتئین‌هایی هستند که در پاسخ به تحریک آنتی‌ژنی تولید می‌شوند. این پروتئین‌ها ساختار گلوبولینی دارند و از آنجا که در دفاع بدن و در فرایندهای ایمنی نقش دارند،
“گلوبولین ایمنی”
یا
“ایمونوگلوبین یا i”
ایمونوگلوبولین‌ها
”
نامیده می شوند. اینها
“آی جی”
آنها به عنوان محافظ بدن در برابر دشمنان و آنتی ژن های خارجی و مضر عمل می کنند.
آنتی‌بادی‌ها توسط سلول‌های پلاسما تولید می‌شوند. در انسان پنج نوع ایمونوگلوبولین وجود دارد. اینها عبارتند از:
IgG، IgA، IgM، IgD
و
آی‌جی‌ای (IgE)
‘است.
به طور خلاصه؛
1.
شیر مادر حاوی اینترلوکین، لاکتوفرین، لیزوزیم و مقدار بالایی از IgA است.
2.
نوزادان از طریق آنتی بادی هایی که قبل از تولد از طریق جفت و بعد از تولد از طریق شیر مادر دریافت می کنند، در برابر عفونت ها محافظت می شوند تا زمانی که سیستم ایمنی بدنشان به طور کامل رشد کند.
از سه نوع اصلی ایمونوگلوبولین (IgG، IgA، IgM)، فقط IgG قادر به عبور از سد جفتی است. این امر ایمنی در برابر عفونت‌های ویروسی خاص را فراهم می‌کند. در زمان تولد، سطح IgG نوزاد با سطح IgG مادر برابر یا اندکی بالاتر است.
3.
شیر مادر همچنین حاوی تعداد زیادی سلول ایمنی است. اینها
آنها لکوسیت ها (گلبول های سفید) هستند.
بیشترین مقدار آن در آغوز (شیر اولیه) وجود دارد. اینها با مواد خارجی و میکروب هایی که وارد بدن می شوند مبارزه می کنند. اینها در روده نوزادان به عنوان فاگوسیت عمل می کنند. یعنی ماده ای را از محیط خارج سلول به داخل سلول می برند و آن را هضم می کنند.
دومین فراوانی
ماکروفاژها
ماکروفاژها بخشی از سیستم ایمنی ذاتی هستند. این سلول‌ها مسئول بلعیدن سلول‌های مرده، بقایای سلولی و مواد خارجی در بدن هستند.
۴.
شیر انسان حاوی miRNA است، که RNAهای کوچک غیرکدگذاری‌کننده و یکی از مولکول‌های فعال زیستی در شیر انسان هستند، و
“میرنا”
نامیده می‌شوند. وظیفه اصلی که بر عهده دارند، تنظیم بیان ژن در سطح پس از رونویسی است. شیر مادر از نظر ریزآران‌ها بسیار غنی است. پس از شیردهی این
میرنال ها از مادر به نوزاد منتقل می شوند.
این ژن تنظیم کننده بسیاری از ژن های مرتبط با رشد در نوزاد است.
همچنین، مطالعات اخیر نشان داده‌اند که microRNAها در تنظیم ژن‌های مرتبط با پرتوان‌سازی نقش دارند. اهمیت این موضوع در توانایی بازبرنامه‌ریزی سلول‌های سوماتیک و تبدیل آنها به سلول‌های بنیادی پرتوان است. بنابراین،
پروفایل سلول های بنیادی می تواند با شیردهی نوزادان تغییر کند.
پر‌توان‌سلولی یا پرتوانی به معنای توانایی سلول‌های تمایز نیافته در مراحل اولیه رشد جنین برای تبدیل شدن به انواع سلول‌های تخصصی است که موجود زنده را تشکیل می‌دهند.
این تغییرات در سه مرحله صورت می گیرد:
1.
در این مرحله اول، انتهای 5′ RNA به انتهای 3′ آن تبدیل می شود، در نتیجه RNA در برابر آنزیم هایی که انتهای 5′ را شناسایی کرده و RNA را تجزیه می کنند، محافظت می شود.
2.
در مرحله دوم، در فرآیندی به نام پیرایش، بخش‌هایی از DNA که به RNA منتقل شده‌اند اما در سنتز پروتئین کاربردی ندارند، توسط آنزیم‌های مختلف از RNA جدا و حذف می‌شوند.
3.
در مرحله سوم، که به آن پلی‌آدنیلاسیون می‌گویند، یک دم از تکرارهای آدنین به انتهای 3′ RNA اضافه می‌شود. این دم هم عمر RNA را در برابر آنزیم‌هایی که انتهای 3′ را شناسایی و RNA را تجزیه می‌کنند، افزایش می‌دهد و هم در حین سنتز پروتئین، پایان سنتز را اعلام می‌کند.
نتیجه:
با توجه به تمام این اطلاعات خلاصه شده، می توان گفت:
مادری که کودکی را که با او رابطه خونی ندارد، در کنار فرزند خود بزرگ می کند.
در نتیجه شیردهی، مواد موجود در شیر مادر به طور مستقیم بر روی DNA و RNA، که اساس ساختار ژنتیکی آن کودک را تشکیل می‌دهند، تأثیر می‌گذارند.
این تغییرات را می توان در دو مرحله بیان کرد:
الف.
گلبول‌های سفید خون مادر به نوزادان با پیوند خونی و بدون پیوند خونی منتقل می‌شوند و بر روی گلبول‌های سفید خون
HLAهای (نوع بافت) مربوط به مادر در نوزاد نیز عمل می کنند.
می‌بیند.
ب.
میکرو RNA های متعلق به مادر، با انجام تنظیمات مشابه بر روی ژن های یکسان در نوزادان شیرخوار،
به طور مشابه بر ژن های مربوط به احساسات و مادری تأثیر می گذارد.
به عبارت دیگر، احساس مادری نسبت به کسی که مادر به او شیر می‌دهد، در کسانی که از شیر مادر تغذیه می‌کنند، یکسان است.
پس،
آناتومی ما
در کنار
احساسات و عواطف ما
به واسطه تاثیر تنظیم کننده های ژنی موجود در شیر مادر
ایجاد می شود.
در اینجا به تأثیر تنظیم کننده و همسان ساز شیر بر ساختار ژنتیکی خواهر و برادران رضاعی که از یک مادر شیر می خورند، توجه شده است.
اینکه دین اسلام ازدواج بین خواهران و برادران رضاعی را حرام کرده است، مطابق با حکمت، مصلحت و رویکرد علمی است و کاملاً بجا است.
با سلام و دعا…
اسلام در پرتو پرسش‌ها
