برادر/خواهر گرامی ما،
در سال سوم هجرت، حادثه دیگری رخ داد که رسول اکرم (ص) را خوشحال کرد: نوه ایشان، حضرت حسن، به دنیا آمد.
حضرت حسن، از میان نوادگان پیامبر، بیشترین شباهت را به ایشان داشت. به همین سبب، مادرش حضرت فاطمه او را بسیار دوست میداشت،
“فرزندم که شبیه رسول خداست”
میگفت.
حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) نوه های خود، حضرت حسن و حضرت حسین را بسیار دوست می داشتند. گاه آنان را بر دوش خود می نشاندند و می فرمودند:
“آنها دو ریحان من در این دنیا هستند که میبوسم و بو میکنم (ریحان، گلی خوشبو است).”
2
و باز هم حسن را (که خدا از او خشنود باد) گهگاه بر دوش خود می نشاند و می گرداند و
“خدایا! من او را دوست دارم. تو هم دوستش بدار! و هر کس او را دوست دارد، تو هم دوستش بدار!”
3
او چنین دعا میکرد.
پانویسها:
1. مسند، 6/283.
۲. ترمذی، ۵/۳۲۳.
3. بخاری، 4/217.
با سلام و دعا…
اسلام در پرتو پرسشها