حدود زنایی که مجازات آن سنگسار است چیست؟ آیا برای زنا حتماً باید نزدیکی صورت گرفته باشد؟ اگر نزدیکی صورت نگرفته باشد، آیا تماس‌های دیگر مستوجب مجازات سنگسار است؟ از آنجا که بخشش موجب پایان ازدواج می‌شود، چگونه از همسران فریب‌خورده رضایت گرفته خواهد شد؟

برادر/خواهر گرامی ما،

زنا کردن،

زنا عبارت است از برقراری رابطه جنسی با زنی بدون ازدواج یا به طور نامشروع. مصدر از فعل “زنا” در عربی است. معنای لغوی و اصطلاحی زنا یکی است. و آن عبارت است از:


عبارت است از برقراری رابطه جنسی مرد با زن بدون وجود عقد ازدواج یا دلیل شرعی.


به مرد زناکار “زانی” و به زن زناکار “زانیه” گفته می شود.

حنفیان، زنا را به عنوان یک اصطلاح فقهی اینگونه تعریف کرده اند:




این عمل عبارت است از برقراری رابطه جنسی از جلو با یک زن زنده که به سن بلوغ جنسی رسیده است، توسط مردی که ملزم به احکام اسلامی است، بدون وجود عقد نکاح یا دلیلی موجه مانند کنیز بودن، در یک کشور اسلامی.

اعمالی که خارج از رابطه جنسی انجام می شوند، اگرچه زنا محسوب نمی شوند، اما گناهشان بسیار بزرگ است.

دست دادن و خلوت کردن مرد و زن نامحرم با یکدیگر جایز نیست. از آنجا که نگاه کردن به زن نامحرم حرام است، لمس کردن یا دست دادن با او به طریق اولی حرام است.

زنانی که با پیامبر (ص) بیعت کردند، گفتند:

“ای رسول خدا، هنگام بیعت دست ما را نگرفتید.”

پیامبر (ص)

«من با زنان دست نمی‌دهم و مصافحه نمی‌کنم.»

فرمود (احمد بن حنبل، نسائی، ابن ماجه). حضرت عائشه (رضی الله عنها) در مورد بیعت چنین فرمود:


“به خدا قسم، دست رسول خدا به دست هیچ زنی نخورد. او فقط با سخن از آنان بیعت گرفت.”


(مسلم).

پیامبر اکرم (ص) در حدیثی شریف فرمودند:

«برای یکی از شما، فرو بردن سوزن در سرش، از لمس کردن زنی که برای او نامحرم است، بهتر است.»

دین اسلام با منع دست دادن با زن، او را تحقیر نمی‌کند، بلکه شرف او را حفظ می‌کند و مانع از دست درازی افراد بد نیت به او می‌شود. (خلیل گوننچ، فتواهای مربوط به مسائل روز دوم، ص ۱۷۰)

دست زدن زن به دست مرد نامحرم، در صورتی که ضرورتی نباشد، حرام است. بر این اساس، دست دادن بدون ضرورت، مصداق این حرمت است. مرد نامحرم نباید با زن نامحرم دست بدهد و دست خود را به دست نامحرم نزند. رسول اکرم (ص) فرموده‌اند که دست زدن به دست زن نامحرم برای دست دادن، از دست زدن به آتش بدتر است و اشاره فرموده‌اند که هر کس دست نامحرم را بگیرد، آتش جهنم را در دست خود خواهد گرفت.

این اشکال، به ویژه برای زنان و مردان جوان، به مراتب بیشتر است. اما در مورد سالمندان که احساساتشان از بین رفته است، این اشکال به مراتب کمتر است. حتی گفته شده است که در صورت فقدان احساسات، دست دادن دو زن و مرد سالمند اشکالی ندارد. به همین دلیل، بوسیدن دست زنان سالمند جایز است. پیری آنان، یعنی از بین رفتن احساساتشان، سبب این جواز است. در صورتی که در لحظه دست دادن مرد با زن نامحرم، احساسات جنسی برانگیخته شود، حرمت بین آنان مطرح شده و ممکن است محرمیت به وجود آید. از این رو، در روابط زن و مرد باید بسیار محتاط بود. زیرا هیجان احساسی که ممکن است در لحظه دست دادن یا بوسیدن دست به وجود آید، و احساسات پست نسبت به جنس مخالف، می تواند سبب حرمت شود و دختر آن زن بر آن مرد حرام شود. دوری از چنین موقعیت های مشکوکی، سالم ترین تدبیر است. تا حد امکان باید از آن دوری کرد و نباید به وسوسه هایی مثل “آیا احساسی به وجود آمد یا نه” جای داد.

همانطور که همه ما می دانیم، فکر کردن به ازدواج با یک دختر و نامزد کردن به معنای ازدواج کردن نیست.


برای این منظور، گردش و تفریح با نامزد و خلوت کردن با او قطعاً حرام و گناه بزرگی است. پیامبر (ص) فرمودند:

«هرگاه مردی با زنی خلوت کند، حتماً سومی‌شان شیطان است.»

فرموده‌اند. بسیاری از نامزدها، هنگامی که در خلوت با هم تنها می‌مانند، به نتایج ناخواسته و نامشروعی دچار می‌شوند و در نهایت، به هر دلیلی، نامزدی به هم می‌خورد. آنچه باقی می‌ماند، گناه و بی‌عفتی است. از این رو، کسانی که به دین، دنیای خود و شرف خود می‌اندیشند، باید از این گونه امور نامشروع پرهیز کنند. (1-الفقه الاسلامی و ادلتها، VII/25؛ خلیل گوننچ، فتاوی در مسائل روز، II/112)

کسی که قبلاً مرتکب زنا شده، لازم نیست این را به همسرش بگوید؛ نباید بگوید چون باعث فتنه می‌شود. به خاطر نگفتن، همسرش بر او حرام نمی‌شود.

با سلام و دعا…

اسلام در پرتو پرسش‌ها