– ابو سعید خدری (رضی الله عنه) روایت کرده است:
– ما در غزوه بنی مصطلق با رسول خدا بودیم. در این اثنا، زنان زیبای عرب بسیاری را به اسارت گرفتیم. دوری ما از زنان طولانی شد و شهوت ما نسبت به آنان فزونی یافت. اما چون می‌خواستیم از زنان اسیر فدیه بیشتری بگیریم، قصد کردیم با آنان نزدیکی کنیم و از بارداری‌شان جلوگیری کنیم. در حضور رسول خدا (ص) مناسب بود که از ایشان در این باره فتوا بگیریم. رسول خدا (ص) در جواب فرمود:
فرمود: «در این کار برای شما زیانی نیست. هر چه خدا مقدّر فرموده است که تا روز قیامت از جانوران بیافریند، آن حتماً خواهد شد.»
– آیا می‌توانید حدیث شماره 2599 در صحیح مسلم را شرح دهید و بگویید آیا آن حدیث صحیح است؟
برادر/خواهر گرامی ما،
بله، این.
حدیث صحیح است.
به نقل از حضرت ابوسعید، ایشان و کنیزانشان قصد داشتند برای جلوگیری از بارداری از روش عزل استفاده کنند، اما برای آگاهی از حلال بودن آن از پیامبر اکرم (ص) سؤال کردند، و حضرت (ص) در پاسخ فرمودند:
«انجام ندادن این عمل بر شما واجب نیست! و یا در انجام آن بر شما اشکالی نیست. هر جانی که تا روز قیامت به دنیا خواهد آمد، حتماً به دنیا خواهد آمد!»
(بخاری، قدر ۴؛ مسلم، نکاح ۱۲۵)
بر اساس روایتی دیگر، پیامبر اکرم (ص) به همین سؤال اینگونه پاسخ فرمودند:
«آیا واقعاً این کار را می‌کنید؟ آیا واقعاً این کار را می‌کنید؟ آیا واقعاً این کار را می‌کنید؟ هر موجود زنده‌ای که تا روز قیامت در این جهان به وجود آید، بدون شک به وقوع خواهد پیوست!»
(
(بخاری، نکاح، ۹۶؛ مسلم، نکاح ۱۲۷)
برکناری
یا
استعفا،
این روشی است که برای جلوگیری از بارداری به کار می‌رود و عبارت است از ریختن منی در خارج از رحم در حین مقاربت جنسی.
بدون رضایت همسر، عزل صورت نمی گیرد.
در این احادیث آمده است
«هر جانی که تا روز قیامت به وجود خواهد آمد، حتماً به دنیا خواهد آمد.»
طحاوی این عبارت را به این صورت شرح داده است:
“اگر خدا مقدر کرده باشد که فرزندی به وجود آید، جلوگیری از آن با روش های پیشگیری از بارداری مانع نخواهد شد.”
خداوند، آن مقدار آبی را که مقدر کرده است تا نطفه شود، به جایگاهش می‌رساند و آن آب نطفه می‌شود. اما اگر مقدر نکرده باشد که از آن آب نطفه به وجود آید، رساندن آن آب به جایگاهش با عزل کردن آن تفاوتی ندارد.
(طحاوی، شرح معانی الآثار، لکناو، ۱۳۰۲، ۲/۲۰)
با توجه به اینکه در یک انزال، میلیون‌ها اسپرم آزاد می‌شود، حتی یک اسپرم هم که به رحم برسد، برای لقاح کافی است. بنابراین، زیگوت که انسان را به وجود می‌آورد، از کل مایع منی به وجود نمی‌آید، بلکه همانطور که آیه هم اشاره می‌کند، از جزء کوچکی از آن تشکیل می‌شود.
پس حتی اگر سقط جنین صورت بگیرد، اگر خدا بخواهد، او کاری می‌کند که تعدادی از این میلیون‌ها اسپرم در رحم باقی بمانند، فقط یکی از آن‌ها را به رحم می‌رساند و آن موجودی را که می‌خواهد خلق می‌کند.
در واقع از افراد زیادی،
“با وجود تمام تدابیر پیشگیری از بارداری که اندیشیده بودیم، باز هم صاحب فرزند شدیم.”
ما حرف هایشان را می شنویم.
اینجا، پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به این نکته اشاره فرموده‌اند و
«شما مانعی برای سقط جنین ندارید، اما خدا اگر بخواهد، با مقدر کردن رسیدن یک اسپرم به رحم، به شما فرزند عطا می کند.»
منظورش این بوده است.
همچنین، با در نظر گرفتن این که هدف از رابطه جنسی صرفاً بچه دار شدن نیست، بلکه این رابطه راهی برای لذت عمیق روانی و کاهش تنش است و ابزاری برای رفع نیاز به اعتماد متقابل، عشق و وابستگی بین زوجین است،
ضرورت ارضای جنسی در کنار نیاز به فرزندآوری از نظر حقوق ازدواج
بهتر درک شود.
در واقع، این حقیقت روانشناختی در آیه ای به این صورت بیان شده است:
«و از نشانه‌های اوست که از جنس خودتان همسرانی برایتان آفرید تا با آنان آرامش یابید و میان شما دوستی و مهربانی قرار داد. در این، برای مردمی که می‌اندیشند، نشانه‌هایی است.»
(روم 30/21)
به طور خلاصه،
عزل مانع بارداری نیست، زیرا واضح است که عزل روش مطمئنی برای پیشگیری از بارداری نیست. فقهای مسلمان نیز پذیرفته‌اند که عزل به تنهایی دلیلی کافی برای انکار نسب فرزند متولد شده نیست.
با سلام و دعا…
اسلام در پرتو پرسش‌ها
نظرات
قفقاز57
آنچه من متوجه نمیشوم این است که ابوسعید (رضی الله عنه) قصد عزل کنیزان را داشته و پیامبر (صلی الله علیه و آله) اجازه داده است. حال سوال اینجاست که آیا ابوسعید با آن کنیزانی که قصد عزلشان را داشته ازدواج کرده بوده است؟ اگر ازدواج نکرده باشد، آیا این زنا محسوب نمیشود؟ یعنی در نهایت با او رابطه جنسی برقرار کرده است؟ علت سوالم این است که در این حدیث به ازدواج اشاره نشده است.
ویراستار
کنیز، ملک اربابش محسوب می‌شود. همچنین، نزدیکی با او بدون عقد نکاح، اشکالی ندارد. عقد کنیزی، از عقد نکاح محکم‌تر است.
