– فرشته‌ای هست که نماینده همه چیز است، یعنی نماینده اتم‌ها و ذرات همه موجودات زنده و غیرزنده. پس موجودات نجس را چه کسی نمایندگی می‌کند؟ آیا آنها هم موجود نیستند؟ نحوه نمایندگی آنها چگونه است؟
– به عبارت دیگر، تسبیح و ستایش بخش ناآگاه موجودات را فرشتگان بر عهده دارند، پس نقش و چگونگی تسبیح موجودات پلید چگونه است؟ آیا آنها هم تسبیح می گویند یا نه؟ لطفا این را توضیح دهید.
برادر/خواهر گرامی ما،
«هیچ چیز نیست که تسبیح خدا را نگوید.»
(اسراء، 17/44)
در آیه مذکور، بیان شده است که تمام موجودات خدا را تسبیح می‌گویند.
– موجودات زنده، زبان دل
(به صورت شفاهی)
هنگام تسبیح، بی جان ها نیز به زبان حال سخن می گویند.
(با توجه به موقعیت/زبان بدنشان)
این تسبیح را درست می کنند.
– به عبارت دیگر، اشیائی که ما آنها را نجس می‌دانیم نیز به عنوان مخلوقاتی آفریده شده، خالق خود را تسبیح می‌گویند، یعنی اعلام می‌کنند که او از هرگونه عیب و شرک پاک و منزه است.
– با این حال، در حالی که برخی چیزها در ذهن انسان بسیار بی ارزش و نجس تلقی می شوند، آنها به عنوان مخلوقات و حتی آثار هنری، جایگاه فوق العاده ای دارند.
به عنوان مثال،
یک پزشک
ماده دفعی
(مانند لوبیا، عدس)
به عنوان نوعی غذا به آن نگاه می کند و با این دیدگاه می تواند بدون انزجار آن را در آزمایشگاه بیوشیمی بررسی کند.
بنابراین، نجاست بر اساس دیدگاه سنتی ما است.
البته! / آره!
– از منظر حکمت که به آن نگریسته شود
– چرا غذایی که هنگام ورود به دهان به عنوان یک موجود مقدس مورد احترام قرار می گیرد، هنگام خروج از روده به عنوان یک موجود نجس تلقی شود!
– با این حال، قرار دادن نام خدا در کنار موجوداتی که در نظر مردم بی ارزش تلقی می شوند، مانند خوک و سگ؛ به عنوان مثال:
“خدای خوک / آفریننده سگ”
این درست نیست. زیرا انسان از دیدگاه خودش دچار مشکل است. نیت و نظر بد، الماس را به زغال و طلا را به مس تبدیل می‌کند.
– هدف ما از بیان همه اینها، (شناخت) خدا و فرشتگانش است.
-در درون خودمان-
درست نیست که چیزهایی را که بی ارزش یا نجس می دانیم، در کنار هم قرار دهیم. در غیر این صورت، با نگاهی از سر حکمت، رنگ و بوی ماجرا تغییر می کند.
اگر شما هم دیدگاه آن پزشکی را که مثال زدیم دارید، به راحتی می توانید بگویید که یک سگ با زبان حال/زبان هنری آفریده شده اش، خدا را به عنوان یک اثر هنری شگفت انگیز تسبیح می کند، و فرشته ای هم این تسبیح حال او را می شنود.
(شفاهی)
به این صورت انجام می‌دهد. هیچ اشکالی در این کار نیست…
با این حال، پرداختن به این نوع مسائل ممکن است مانع از پرداختن به مسائل ارزشمندتر شود.
ارزش قائل شدن و تمرکز بر هر چیزی که به ذهن و خیال می‌رسد، ممکن است انسان را در دام شیطان بیندازد…
امیدواریم در سخن زیاده‌روی نکرده باشیم… و موضوع روشن شده باشد…
با سلام و دعا…
اسلام در پرتو پرسش‌ها
