آیه “انسان جز به اندازه تلاشش پاداش نخواهد دید” را شرح دهید؟ آیا این قاعده در همه انواع تلاش‌ها صدق می‌کند؟ آیا پاداش دقیقاً به اندازه تلاش است، نه کم و نه زیاد؟

پاسخ

برادر/خواهر گرامی ما،


“انسان فقط مزد تلاش خود را دریافت می‌کند.”


(نجم، 53/39)

بر اساس آیه، هر عملی که انسان در زندگی دنیوی با اراده خود انجام دهد، در روز قیامت در پیشگاه او قرار داده خواهد شد، خوبی‌ها و بدی‌هایش آشکار خواهد شد و در این مورد داوری کاملاً عادلانه‌ای صورت خواهد گرفت. در پایان داوری مذکور، به هر کس به طور کامل پاداش اعمالش، یعنی تلاشش، داده خواهد شد.

در حالی که اطمینان حاصل می شود که هیچ کس در ازای اعمالش با کوچکترین بی عدالتی مواجه نخواهد شد، موضوع لطف و بخشش الهی به اراده مطلق خداوند متعال بستگی دارد. در این مورد، وظیفه مؤمن این است که امیدوار باشد، اما با تکیه بر این، سستی نکند.

(راه قرآن: ۵/۱۱۹-۱۲۰).

هرچند از نظر عذاب، مجازات سنگینی در کار نیست، اما در پاداش، پروردگار ما با رحمتش آن را افزون خواهد کرد. خداوند متعال از فضل و کرمش، به عبادات ده برابر، گاهی هزار برابر، و گاهی هم در شب قدر، سی هزار برابر ثواب عطا می فرماید. حتی شب قدر که یک شب است، برای کسی که آن را احیا کند، از هزار ماه ثواب و برکت بیشتری دارد. همه اینها با آیات و احادیث ثابت شده است. پس انسان را…


“انسان فقط مزد تلاش خود را دریافت می‌کند.”


(نجم، 53/39)

حکم کلی آیه، از نظر ثواب محدود و خاص می شود.

از این آیه شریفه فهمیده می‌شود که انسان در امور دنیوی و اعمالش نیز، همانند امور اخروی و اعمال نیک، پاداش عمل خود را دریافت خواهد کرد.

قوانین الهی که بر جهان هستی حاکم است، همه را شامل می شود، چه مؤمن و چه کافر، چه پیر و چه جوان، بدون هیچ تبعیضی. هر کس در این دنیا بخواهد موفق شود، اگر بر اساس قوانین الهی عمل کند، به موفقیت می رسد.

هیچ تفاوتی بین مسلمان و کافر وجود ندارد…


با سلام و دعا…

اسلام در پرتو پرسش‌ها

آخرین سوالات

سوال روز