برادر/خواهر گرامی ما،
– گروهی سه نفره به قصد آموختن عبادت‌های مستحبّ حضرت رسول اکرم (ص) به خانه‌های همسران آن حضرت (ص) آمدند. پس از آنکه عبادت‌های آن حضرت (ص) به ایشان ابلاغ شد، آن را اندک شمردند و گفتند:
آنها گفتند.
یکی از آنها گفت: “من تا آخر عمرم تمام شب را بدون خواب نماز خواهم خواند.”
دیگری گفت: «من هم در طول زندگیم روزها روزه خواهم گرفت و روزی را بدون روزه نخواهم گذراند.»
نفر سوم هم قول داد: “من هم تا زمانی که زنده هستم از زن ها دوری خواهم کرد و هرگز ازدواج نخواهم کرد.”
پس از مدتی، پیامبر اکرم (ص) با آنان روبرو شد و فرمود:
آنها گفتند:
رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:
– اصولا نماز تهجد بعد از خواب خوانده می شود.
– واژه تهجد از ریشه «هجد» گرفته شده است. معنای لغوی این واژه خوابیدن و بعد از خواب بیدار شدن است.
اصطلاحاً به نمازی گفته می‌شود که بعد از خواب شبانه، برای عبادت به پا خاسته و خوانده می‌شود.
– به نقل از ابوبکر بن العربی، از علمای مذهب مالکی،
خوابیدن، سپس نماز خواندن؛ سپس دوباره خوابیدن و بعد از آن دوباره نماز خواندن.
(یک بار) خوابیدن، سپس بیدار شدن و نماز خواندن.
(بدون شرط خواب بودن) بعد از نماز عشاء خواندن.
گزینه دوم مورد ترجیح مالکین است.
به طور خلاصه، به نظر اکثریت فقها، نماز تهجد فقط بعد از خواب خوانده می‌شود.
بر این اساس،
در میان افراد صالح، وضعیت این افراد را می توان به صورت زیر ارزیابی کرد:
این افراد ممکن است بعد از نماز شام بخوابند و نماز عشا را کمی دیرتر بخوانند و با همان وضوی عشا، نماز صبح را ادا کرده باشند.
کسانی که تمام شب را بیدار مانده‌اند، ممکن است خواب قیلوله را که در روز سنت است، برای مدت زمان طولانی‌تری تنظیم کرده و خواب خود را در آنجا جبران کرده باشند.
با سلام و دعا…
اسلام در پرتو پرسش‌ها
