برادر/خواهر گرامی ما،
کسانی که در دنیا شهید محسوب نمی شوند، یعنی غسل داده شده و کفن پوشانده شده و دفن می شوند، اما در آخرت با آنان به عنوان شهید برخورد می شود.
“شهید اُخروی”
گفته می شود.
“شهیدِ کامل”
کسانی که یکی از شرایط لازم را از دست بدهند، در این قسمت قرار می گیرند.
علاوه بر این، افراد زیر نیز شهید آخرت محسوب می شوند:
* غرق شدگان در آب.
* کسانی که در آتش می سوزند.
* کسانی که زیر آوار مانده‌اند.
* کسانی که بر اثر یک بیماری مسری مانند طاعون جان خود را از دست داده اند.
* کسانی که بر اثر بیماری های تب دار مانند مالاریا فوت کرده اند.
* کسانی که در راه علم جان باختند.
* فوت شدگان بر اثر بیماری های ریوی.
* زنانی که در حین زایمان یا در دوره نفاس فوت می‌کنند.
* کسانی که بر اثر سردرد فوت کردند.
* کسانی که بر اثر دل درد فوت کردند.
* کسانی که در حین تلاش برای تأمین معاش حلال خانواده خود بر اثر حادثه در محل کار جان خود را از دست داده اند.
* کسانی که شب جمعه فوت کردند.
* درگذشتگان در دیار غربت.
* کسانی که به علت عقرب گزیدگی، مارگزیدگی و مواردی از این قبیل فوت کرده اند…
به چه کسی شهید حکمی یا شهید دنیوی گفته می شود؟
اینها منافقانند. از آنجا که نشانه های نفاق در قلب هایشان را فقط خداوند متعال می داند، از نظر دنیوی با آنان به عنوان شهید برخورد می شود. زیرا از نظر ظاهری مسلمانند، اما از نظر قلبی کافرند…
برخی از احادیث شریف در مورد شهدا:
“آنکه در دفاع از مالش کشته شود شهید است، آنکه در دفاع از ناموس و شرفش کشته شود شهید است، آنکه در دفاع از جانش کشته شود شهید است…”
“شهیدان را با خونشان بپوشانید. زیرا هر زخمی که در راه خدا برداشته شود، در روز قیامت، در محشر، آن زخم، به رنگ خون و به بوی مشک، خونریزی خواهد کرد…”
“شهدا در بهشت، در کنار نهری پر از زیورآلات درخشان، در خیمه‌ای سبز قرار دارند. صبح و شب روزی‌شان از بهشت به آنان می‌رسد.”
«شهید کسی است که به خاطر امر به معروف و نهی از منکر کشته شود.»
«هر کس در روز جمعه بمیرد، شهید است.»
«هر کس از مرکبش بیفتد و بمیرد، او شهید است.»
“غرق شده شهید است، سوخته شهید است، در غربت غریب مرده شهید است، از نیش جانور سمی مرده شهید است، از درد شکم مرده شهید است، زیر آوار مانده شهید است، از بام خانه افتاده و گردنش شکسته شهید است، سنگ بزرگی بر سرش افتاده و مرده شهید است…”
“هر کس در دفاع از برادر دینی خود کشته شود، شهید است، و هر کس در دفاع از همسایه بی گناه خود کشته شود، شهید است…”
“گناهان شهید، به جز بدهی، بخشیده می‌شود.”
(مسلمان)
«شهید، از اهل بیت (خانواده و خویشاوندان) خود هفتاد نفر را شفاعت می‌کند و شفاعتش مورد قبول واقع می‌شود.»
(ابوداود، جهاد ۲۶)
«در روز قیامت سه گروه شفاعت خواهند کرد: انبیاء، سپس علما، سپس شهدا…» (ابن ماجه، زهد ۳۷)
برای اطلاعات بیشتر کلیک کنید:
– آیا سخن “هر کس در زمان فساد امت من به سنت من تمسک کند (بچسبد)، اجر صد شهید دارد” حدیث است؟ و اگر حدیث است، چگونه باید فهمیده شود؟
با سلام و دعا…
اسلام در پرتو پرسش‌ها
