برادر/خواهر گرامی ما،
عدالت خدا شامل همه می‌شود، چه مسلمان باشند چه نباشند. خدا
-صرف نظر از مذهب-
ستم و ظلم به مردم را حرام کرده است، به طوری که برای همه صدق کند.
آنچه ظلم به مردم را حرام می کند
خداوند،
آیا خود او -از عدالت رویگردان شده و- ستم روا می دارد؟
«هر کس کار نیک و پسندیده انجام دهد، به سود خود اوست، و هر کس بدی کند، به زیان خود اوست. پروردگار هرگز به بندگانش ستم روا نمیدارد.»
(فصلت، 41/46)
که در آیه به آن اشاره شده است
«پروردگار هرگز به بندگانش ستم روا نمیدارد.»
در جمله مذکور، با تاکید بر عدم تبعیض دینی، بر این نکته تاکید شده است که نباید به هیچ انسانی ظلم شود و در نتیجه باید با همه به عدالت رفتار شود.
در این مورد آیات فراوانی وجود دارد. به طور خاص، ترجمه آیه ای که مستقیماً خطاب به کافران است، به شرح زیر است:
«او با تکبر و غرور به بحث و جدل می‌پردازد تا مردم را از راه خدا منحرف کند. سزای او در دنیا رسوایی است و در روز قیامت نیز عذابی دردناک به او خواهیم چشاند.»
“در آن هنگام به او گفته شد:
«این است سزای اعمالی که در دنیا مرتکب شده‌اند. وگرنه خدا به بندگانش ذره‌ای هم ستم روا نمیدارد.»
گفته می شود.”
(حج، 9-10).
«
هر کس به قدر ذره‌ای نیکی کند، آن را خواهد دید. و هر کس به قدر ذره‌ای بدی کند، آن را نیز خواهد دید.
(زلزال، 99/7-8)
آیه ای با این مضمون بیان می کند که هیچ کار نیک یا بد، کوچک یا بزرگ، بی پاداش نخواهد ماند و حتماً به آن پاداش داده خواهد شد.
“ذره”
مورچه‌ای که به سختی دیده می‌شود، به معنای ذراتی است که در پرتو خورشید قابل مشاهده‌اند. منظور از این، بیان حداقل مسئولیت با توجه به کوچکترین چیزی است که حواس انسان می‌تواند به آن توجه کند. هدف اصلی، بیان این است که کوچکترین خیر یا شری در نزد خدا از بین نخواهد رفت.
با سلام و دعا…
اسلام در پرتو پرسش‌ها
