برادر/خواهر گرامی ما،
به مذهب حنفی،
طلاق هر مرد بالغ و عاقلی نافذ است.
چه آزاد باشد، چه برده، چه به اراده خود طلاق دهد، چه به اجبار، فرقی نمیکند. اما در مذهب مالکی، طلاق به اجبار واقع نمیشود.
(الجوهرة النارية)
اسلام همواره نهاد ازدواج را مورد حمایت قرار داده است.
همانطور که طلاق دادن زن به صورت تصادفی را جایز ندانسته، به شوخی و بهانه هم اجازه نداده که مرد حرف طلاق را به زبان بیاورد و به آبروی زن لطمه بزند. از این رو، به شوخی و بهانه همسرش را…
“تو از من طلاق داده شدهای”
پذیرفته شده است که طلاق مردی که این جمله را بگوید، نافذ است.
زیرا رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:
«سه چیز است که جدّی آن جدّی است و شوخی آن هم جدّی است: نکاح، طلاق و رجوع.»
(ابوداود، طلاق ۹)
همانند این، طلاق دادن همسر به اشتباه به دلیل لغزش زبانی نیز معتبر است. از این رو، مؤمن باید همواره به رفتار و سخنان خود دقت کند و خود را تحت کنترل داشته باشد.
طلاق صریح
طلاق صریح، طلاقی است که با الفاظ واضح و به منظور انعکاس قصد و نیت صورت میگیرد.
چون صریح است، نیازی به نیت ندارد. اگر از دهان مردی خارج شود، حکم را بیان میکند، صرف نظر از نیت او، به نیت اعتنایی نمیشود.
“تو طلاق شدهای، من تو را طلاق دادم.”
سخنانی از این دست واضح است.
طلاق با الفاظ کنایه آمیز، نیازمند نیت است.
زیرا الفاظ به کار رفته، هم در طلاق و هم در معانی دیگر قابل استفاده است. به همین دلیل، همه فقها گفتهاند که طلاق با الفاظ کنایه آمیز، تنها با نیت واقع میشود؛ چرا که معنای مورد نظر در آن روشن نیست.
(نگاه کنید به: جلال ییلدیریم، فقه اسلامی)
با سلام و دعا…
اسلام در پرتو پرسشها