برادر/خواهر گرامی ما،
قبل از هر چیز، لازم است به یک نکته اشاره شود: در قرآن…
“خمر”
که به صورت زیر است و
“مست کننده”
انواع الکلی که خاصیت مست‌کنندگی دارند، نجس و حرام هستند. اما در مقابل، مثلاً الکل اتیلیک به دلیل نداشتن خاصیت مست‌کنندگی، در رده حرام قرار نگرفته و نجس محسوب نمی‌شود.
در تفسیر آیات سوره بقره مربوط به “خمر”، المالیلی حمدی یازیر به این نکات اشاره کرده و می گوید:
«اگرچه نوشیدن مشروبات مست‌کننده مانند آبجو و غیره که از شراب انگور تهیه نشده‌اند، جایز نیست، اما نمی‌توان ادعا کرد که مالیدن آن به لباس یا بدن مانع نماز است.»
(حق دینی قرآن دیلی، II/763)
همانطور که از این نقل قول برمی‌آید، الکل موجود در دئودورانت، عطر و ادکلن، از نظر برخی از امامان مذهب حنفی، از نوع الکل نجس محسوب نمی‌شود، بنابراین استفاده از آن بر روی لباس یا بدن مانع نماز نیست. اما بر اساس مذاهب دیگر مانند شافعی و حنبلی، چون نجس محسوب می‌شود، لازم است پس از شستن محل آغشته شده، نماز خوانده شود.
بنابراین، چه الکل اتیلیک باشد و چه الکل‌های دیگر، اگر بعد از ضدعفونی کردن دست‌ها با این الکل‌ها، دست‌ها با آب شسته شوند، اشکالی ندارد. اگر الکل مورد استفاده از نوع اتیلیک باشد، هرچند خوردن آن حرام است، اما تماس آن با بدن مانع نماز نیست، حتی اگر شسته نشود. این حکم بر اساس مذهب حنفی است. اما بر اساس مذهب شافعی و حنبلی، هر نوع الکلی نجس است و در صورت تماس با بدن یا جاهای دیگر، شستن آن لازم است.
با سلام و دعا…
اسلام در پرتو پرسش‌ها
