برادر/خواهر گرامی ما،
منبع الهام این محصولات، چهره ها و نام ها و غیره در اساطیر یونانی است.
زئوس، آفرودیت
و اگر از شخصیت‌هایی شبیه به اینها تشکیل شده باشد، در ساختن و ارائه کردن آن‌ها کمک کردن.
جایز نیست.
«فرشتگان به خانه‌ای که در آن مجسمه باشد، وارد نمی‌شوند.»
(نگاه کنید به: مسلم، جلد چهارم، صفحه نود)
«از جمله کسانی که در روز قیامت عذابشان از همه شدیدتر است، کسانی هستند که این صورت‌ها را می‌سازند.»
(نگاه کنید به: زواجر، جلد دوم، صفحه ۳۳؛ الفقه علی المذاهب الاربعة، جلد دوم، صفحه ۴۱)
احادیثی از این قبیل، مسلمانان را از نگهداری و ساخت مجسمه در خانه منع می کند.
اما در مورد حکمت و علت حرام بودن اینها:
الف)
با پاک کردن این خاطره، از آنجا که در دوره ها، سنین و محیط های مختلف به مجسمه ها پرستش می شد.
حفظ توحید،
ب)
جلوگیری از این که مجسمه‌ساز با گرفتار شدن در احساسات و افکاری که در خور گوش نیست، مانند توهم آفرینش، به گناه بیفتد،
ج)
از آنجا که ساخت مجسمه حد و مرزی ندارد، جلوگیری از مجسمه‌سازی از چیزهایی که با اسلام مغایرت دارد، مانند زنان برهنه، خدایان دروغین و نمادهای مذهبی،
د)
منع مصرف بیهوده و غیرضروری، اسراف و تجمل‌گرایی.
مجسمه را،
در مقابل کسانی که با استناد به اهدافی چون احترام به بزرگان و جاودانه ساختن خاطرات قهرمانان، به دفاع از آن (بت‌پرستی) می‌پردازند، اندیشه اسلامی چنین است:
الف)
همیشه و همه جا مجسمه هایی از این قبیل ساخته نشده است. مجسمه هایی از موجودات پست، فرومایه، ظالم، مستبد و دروغین نیز ساخته شده است و این واقعیت، حکمت مذکور را از بین برده است.
ب)
مسلمان هدفی جز جاودانگی در جهان ندارد. مؤمن، در محضر فخر کائنات و در سیر جمال الهی، آرزوی رسیدن به سعادت ابدی در جهان آخرت را دارد.
ج)
در اسلام، خدمت برای رضای خدا انجام می شود و خدمت کننده، این نیت را دارد.
(اخلاص)
از ترس خراب شدن، از ویترین فرار می کند.
دلیل گرایش هنرهای زیبا در اسلام به شاخه‌هایی غیر از مجسمه‌سازی را نیز باید در موارد فوق جستجو کرد.
با سلام و دعا…
اسلام در پرتو پرسش‌ها
