آیا دوستی با غیرمسلمان گناه است؟

– در حدیث شریف آمده است:

«جز پرهیزکاران، کسی از طعام تو نخورد.»

– خب، از کجا بدونیم به چه کسی غذا بدیم؟

– مثلاً اقوام می‌آیند، بینشان کسانی هم هستند که اهل دین و مذهب نیستند، در این صورت چه کار کنیم؟

برادر/خواهر گرامی ما،

روایت مربوط به حدیث به شرح زیر است:

«تنها با مؤمنان دوستی کن، و طعام تو را مؤمنانی بخورند که راهشان را با خدا و پیامبرانش یافته‌اند.»



(ترمذی، زهد، 56؛ ابوداود، ادب، 16؛ احمد بن حنبل، III، 38)

ترمذی،

این حدیث

حسن

و ما این حدیث را فقط به همین صورت می‌دانیم، گفت.

(ترمذی، آیه)

در این حدیث، منظور این است که دوستی و همنشینی با مؤمن یا پذیرایی از او با غذا، از فضیلت بیشتری برخوردار است.

(ر.ک. الزحیلی، الفقه الاسلامی و ادلته، ج ۲، ص ۹۲۰)

وگرنه از این حدیث شریف، معنای “با غیر مؤمن دوستی نشود و به غیر مؤمن غذا داده نشود” استنباط نمی‌شود.

در حدیث شریف، مؤمنی که به دوستی با او توصیه شده، از نفاق و ترس از کفر به دور است،

آنها مسلمانان باایمان واقعی هستند.

چون، اینها با هم دوست هستند.

در دنیا و آخرت به انسان سود می رساند.

دوستی با کسانی که ایمان ندارند یا به گناهان کبیره اصرار دارند، ممکن است زیانبار باشد. در این زمینه باید بسیار مراقب بود. اگر دوستی با آنان زیانبار است یا احتمال زیان آن زیاد است، باید از آنان دوری کرد و تدبیری اندیشید تا آسیبی نرسد. وگرنه، خطر آن است که انسان هم مثل آنان شود.

با این حال، اگر نه تنها به آنها ضرر نرساند، بلکه برای آنها مفید است یا احتمال زیادی وجود دارد که مفید باشد، باید آن را در نظر گرفت.

“مؤمنانی که راه و روش خود را با خدا و پیامبرانش یافته‌اند، از این غذا بخورند.”

در مورد اظهارات وی:

غذایی که به مردم تعارف می شود دو نوع است:

1.

مهمانی ها و ضیافت هایی که به مناسبت دوستی و رفاقت برپا می شوند.

2.

ضیافت های غذایی که برای سیر کردن گرسنگان و نیازمندان برپا می شود.

«به خاطر محبت او به فقیر و یتیم و اسیر غذا می دهند.»



(انسان، 76/8)

همانطور که در آیه ذکر شده است، به هر نیازمند و گرسنه ای

بدون تبعیض بین مؤمن و کافر، به همه غذا دادن.

از آنجا که تشویق شده است، حدیث شریفی که موضوع بحث ما را تشکیل می دهد، مربوط به نوع دوم از مهمانی های غذاخوری نیست.

پذیرایی های درجه یک

باید به عنوان … در نظر گرفته شود.

به طور خلاصه،

این حدیث،

اولویت در دوست یابی و کمک رسانی

گزارش می دهد.

با سلام و دعا…

اسلام در پرتو پرسش‌ها