«هر کس روزی صد بار بگوید: سبحان الله و بحمده، گناهانش هرچند به اندازه کف دریا باشد، آمرزیده شود.» (بخاری، بدء الخلق ۱۱؛ دعوات ۶۴، ۶۵؛ مسلم، ذکر ۲۸. همچنین بنگرید به: ترمذی، دعوات ۵۹، ۶۲؛ ابن ماجه، دعا ۱۴.)
برادر/خواهر گرامی ما،
بله، این حدیث صحیح است.
آنچه در حدیث آمده است
«حتی اگر گناهانشان به اندازه کف دریا باشد، همه بخشیده می شوند.»
عبارت را بر اساس قاعده کلی در این مورد ارزیابی کنید و
این اشتباهات بخشیده شده، گناهان کوچکی هستند.
باید دانست که.
حدیث مربوطه به شرح زیر است:
چه کسی گفت؟
لا إله إلا الله وحده لا شريك له، له الملك وله الحمد وهو على كل شيء قدير.
هر کس در روز صد بار این دعا را بخواند، برای او ده بنده آزاد کردن ثبت شود، و صد حسنه برایش نوشته شود، و صد گناه از او محو شود، و تا شب از شر شیطان در امان باشد، و هیچ کس به فضیلتی برتر از او نرسد مگر آنکه از او بیشتر عمل کند.
و گفت: چه کسی گفت؟
سبحان الله وبحمده
هر کس در روز صد بار (این دعا را) بخواند، گناهانش آمرزیده شود، هرچند به تعداد کف دریا باشد.
«هر کس روزی صد بار،
لا إله إلا الله وحده لا شريك له، له الملك وله الحمد وهو على كل شيء قدير.
هر کس این ذکر را ده بار بگوید، ثواب آزاد کردن ده برده را به دست می‌آورد؛ صد حسنه برایش نوشته می‌شود؛ صد گناهش آمرزیده می‌شود؛ و این ذکر تا شب آن روز او را از شیطان حفظ می‌کند. هیچ‌کس جز کسی که این ذکر را بیشتر از او تکرار کند، عمل با فضیلت‌تری انجام نداده است.
رسول اکرم سخنان خود را اینگونه ادامه داد:
«هر کس روزی صد بار
سبحان الله و بحمده
به او گفته شد، حتی اگر گناهانش به اندازه کف دریا باشد، همه بخشیده می شود.
(بخاری، بدء الخلق ۱۱؛ دعوات ۶۴، ۶۵؛ مسلم، ذکر ۲۸)
در این حدیث، در ابتدا،
«لا إله إلا الله وحده لا شريك له، له الملك وله الحمد وهو على كل شيء قدير»
ذکر آن توصیه می شود.
معمولاً این ذکری که بعد از نمازها و قبل از دعا خوانده می شود، معنایش این است:
«لا إله إلا الله وحده لا شريك له، له الملك وله الحمد وهو على كل شيء قدير.»
در ادامه حدیث، آنچه را که رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) توصیه فرمودند، آمده است.
سبحان الله و بحمده
معنی ذکر آن است که،
«من خدا را از صفاتی که شایسته مقام الوهیت او نیست، منزه می‌دانم و او را ستایش می‌کنم.»
به معنای.
در حدیث ما
“مالکیت از آن اوست.”
با این جمله، عظمت و جلال سلطنت پروردگار متعال بیان شده است. تمام جهان هستی، به همراه عالم ملائکه، و به عبارت روشن تر، هرچه آفریده شده است، همه از آنِ او و جزئی از سلطنت اوست. بنابراین، حق تصرف در آن ها نیز فقط از آنِ اوست.
به وجود آوردن، نابود کردن، تصرف کردن، اداره کردن، نعمت بخشیدن، مجازات کردن، بزرگ کردن، کوچک کردن، ساختن، ویران کردن، گریاندن، خنداندن، به طور خلاصه، اعمال حاکمیت کردن.
این فقط در حیطه اختیارات اوست.
چنین موجودی بر همه چیز قادر است. قدرتش بر همه چیز کفایت می‌کند. به هیچ یاری‌رسان، وکیل و واسطه‌ای نیازی ندارد. هر چه بخواهد با قدرت و توانایی خویش انجام می‌دهد. او…
“باشه!…”
می گوید، و همه چیز اتفاق می افتد.
بی‌گمان، ستایش و سپاس شایسته آن کسی است که ملک و سلطنت، قدرت و توان از آن اوست.
این ذکر چه زمانی و چند بار خوانده شود؟
در بعضی روایات، خواندن این ذکر در صبحگاه توصیه شده است. این مورد اضافه در حدیث اول ما…
«در آن روز تا شب، شیطان نمی‌تواند به او آسیبی برساند.»
این موضوع را نیز روشن می کند. در روایتی دیگر که چندان معتبر نیست، توصیه شده است که ده بار بعد از نماز صبح و قبل از صحبت با کسی خوانده شود.
(ترمذی، دعوات، 63)
این دعای او
روزی صد بار، و در روایتی دیگر ده بار.
از او خواسته شده است که بگوید.
(نگاه کنید به: بخاری، دعوات ۶۴؛ مسلم، ذکر ۳۰)
زیرا ممکن است هر کس نتواند هر روز این ذکر را صد بار بگوید. به منظور محروم نشدن از ثواب آن به سبب مشغله زیاد، دست کم ده بار در روز خواندن آن مورد نظر است.
مسلمانانی که این ذکر را از قبل پنج بار بعد از نمازها و قبل از دعا خوانده‌اند،
با تکرار پنج بار دیگر
انجام دادن این توصیه پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به هیچ وجه دشوار نیست.
کسانی که می‌خواهند این ذکر را روزی صد بار تکرار کنند، لازم نیست همه را در یک زمان بگویند. البته مناسب‌ترین روش این است که از ابتدا تا انتها آن را بخوانند و برای محافظت از شر شیطان تا شب، آن را صبح بخوانند. در واقع، خواندن این ذکر حداکثر 7-8 دقیقه طول می‌کشد. کسانی که وقت و فرصت کافی ندارند، می‌توانند با تکرار آن در فرصت‌های مختلف، هر بار پنج یا ده بار، آن را به صد بار برسانند.
همانطور که در ابتدا بیان کردیم، در حدیث ما…
«حتی اگر گناهانشان به اندازه کف دریا باشد، همه بخشیده می شوند.»
لازم است این سخن را بر اساس قاعده کلی در این مورد ارزیابی کرد و دانست که این اشتباهات بخشیده شده، گناهان کوچکی هستند.
زیرا آنچه انجام شد
اگر گناهان کبیره مربوط به خداوند متعال باشد
، هر کس آن گناه را مرتکب شود، از پروردگارش طلب بخشش کند و به گناهش
باید توبه کند.
؛ اگر گناهی
اگر به حقوق دیگران مربوط باشد.
، هر کسی را که به او ستم کرده است پیدا کند و از او طلب بخشش کند، و اگر چیزی به او بدهکار است بپردازد.
طلب بخشش کردن
ضروری است.
گناهان صغیره
این گناهان به خاطر وظایفی است که انسان در قبال خدا دارد و انجام نداده است.
«اگر از گناهان کبیره که از آن نهی شده‌اید، اجتناب کنید، ما از لغزش‌های شما درگذشته و شما را به جایگاه شایسته‌ای می‌رسانیم.»
(نساء، 4/31)
همانطور که از آیه نیز آموختیم،
بخشش گناهان صغیره مشروط به اجتناب از گناهان کبیره است.
برای اطلاعات بیشتر کلیک کنید:
– شرایط رسیدن به نتایج و ثواب های وعده داده شده در عبادت ها چیست؟
با سلام و دعا…
اسلام در پرتو پرسش‌ها
