برادر/خواهر گرامی ما،
در مورد ممنوعیت شدید استمناء به عنوان یکی از راه های ارضای جنسی:
“آنکه با دست خود عقد نکاح کند، ملعون است.”
«هفت نفرند که در روز قیامت خدا به روی آنان نگاه نخواهد کرد، نه آنان را از گناهانشان پاک خواهد کرد و نه با اهل عمل صالح جمع خواهد کرد، و آنان را به عنوان اولین کسانی که وارد آتش می‌شوند، به جهنم خواهد انداخت. مگر آنانی که توبه کنند… اینان کسانی‌اند که با دست خود ازدواج می‌کنند، عمل قوم لوط را انجام می‌دهند (همجنس‌بازان)، و به شراب خو گرفته‌اند…»
هرچند بعضی احادیث از این قبیل روایت شده است، اما چون ضعیف هستند، فقط به خودشان عمل نشده است.
امام شافعی و پیروانش که به حرمت استمناء فتوا داده‌اند، به این احادیث استناد نکرده‌اند، بلکه به آیات ۵ تا ۷ سوره مؤمنون که قبلاً ذکر شد، استناد کرده‌اند. همچنین، بعضی از مالکی‌ها که به حرمت آن قائلند، به آیه قبلاً ذکر شده استناد کرده‌اند:
“…هر کس توانایی ازدواج ندارد، روزه بگیرد.”
و به حدیثی استناد کرده‌اند که در آن آمده است:
“در اینجا رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) به کسانی که توانایی ازدواج ندارند، روزه را توصیه فرموده است. اگر استمناء مباح بود، توصیه به آن آسانتر بود…”
گفته اند.
به نقل از ابن جریج، عطا نیز به ناپسند بودن استمناء باور داشت، و سعید بن جبیر نیز:
“خداوند بر امتی که استمنا می‌کردند، عذاب نازل کرد.”
گفته است. ابن عمر نیز از جمله کسانی است که به عدم جواز آن معتقد است.
از سوی دیگر، از ابن عباس، مجاهد، عمرو بن دینار و جابر بن زید روایاتی در جواز آن نقل شده است. اما این جواز به معنای ترجیح بدترین دو شر است. مثلاً ابن عباس در این مورد به سائل می‌گوید: «تماس با کنیز از استمناء و استمناء از زنا بدتر است». حنبلی‌ها و بعضی از حنفی‌ها که قائل به جواز آن هستند، به همین ترتیب با قید و شرط‌هایی به آن جواز داده‌اند.
از فقهای حنفی، شُرُنْبُلالی:
“برای کسی که مجرد است و از افتادن در گناهانی چون زنا و لواط می‌ترسد، استمناء برای فرو نشاندن شهوتش جایز است. در این صورت نه ثوابی می‌برد و نه گناهی، بلکه از آن رهایی می‌یابد. اما اگر برای لذت‌جویی انجام دهد، گناهکار است.”
در شرح شُرُنْبُلالی، طهطاوی تصریح کرده است که برای مردی که همسر دارد، حتی اگر به دلیل سفر یا حیض، مدت دوری از همسرش طولانی شود، هرگز جایز نیست که با زن دیگری رابطه برقرار کند.
“اجازه دادن به استمناء، انتخاب آسانتر از دو حرام است.”
و چند حدیث از احادیثی را که در بالا در مورد کراهت و حرمت آن ذکر کردیم، نقل می‌کند. اما از نقل ابن عابدین از معراج الدرایه برمی‌آید که کسانی هستند که (در صورت تحقق شرایط) استمناء را برای شخص متأهل نیز جایز می‌دانند.
(نگاه کنید به: پروفسور دکتر ابراهیم جانان، کتب سته)
برای اطلاعات بیشتر کلیک کنید:
– آیا می توانید در مورد احکام دینی خودارضایی/استمنا، مضرات آن و راه های رهایی از آن اطلاعاتی بدهید؟
با سلام و دعا…
اسلام در پرتو پرسش‌ها
