– آیا تفسیر ما از کلمه “ثمّ” در آیه به عنوان “رتبه تأخیر” باطل است؟
برادر/خواهر گرامی ما،
ترجمه آیه مربوطه به شرح زیر است:
«و او اراده خود را متوجه آسمان کرد، در حالی که آن به صورت دود بود؛ سپس به آن و به زمین فرمود:
‘خواسته یا ناخواسته’
(به صحنه هستی)
بیا!
فرمود.
‘ما با میل خودمان آمدیم.’
آنها گفتند.”
(فصلت، 41/11)
در آیه آمده است
«ثُمَّ»
کلمه،
به معنای “بعداً/سپس” نیست.
تنها برای نشان دادن تفاوت بین آفرینش زمین و آسمان است.
(تفسیر آیه مربوطه از بیضاوی)
به همین دلیل در ترجمه
“بعداً”
به جای
“به علاوه”
واژهٔ مورد نظر انتخاب شد.
“بفرمایید”
به معنای
“اعتیاد”
در تفاسیر عملی به گونه های مختلفی تعبیر شده است:
الف)
این فرمان الهی به صورت استعاری به عنوان فرمان الهی تعبیر شده است که قبل از وجود، آفرینش و شکل گیری آسمان ها و زمین را موجب شده است.
«وقتی ما ارادهٔ چیزی را می‌کنیم، فرمان ما به تنهایی کافی است»
‘باشه!’
عبارت است از گفتن، و آن هم بلافاصله به وقوع می پیوندد.”
(نحل، ۱۶/۴۰)
در آیه ای که معنای آن در بالا ذکر شد نیز به این فرمان تکوینی اشاره شده است.
(نگاه کنید به ماوردی، قرطبی، تفسیر آیه مربوطه)
ب)
به اعتقاد اکثریت علما، این فرمان الهی پس از آفرینش آسمان‌ها و زمین صادر شده است. استدلال طرفداران این نظر در چهار نکته خلاصه می‌شود:
1)
«ای آسمان‌ها و زمین! در راه و مدارى که براى شما مقدّر کرده‌ایم، به ما اطاعت کنید.»
2)
«ای آسمان‌ها و زمین! مرا به درستی بشناسید و با انجام وظایف خود، اطاعت خود را به من نشان دهید.»
3)
«ای آسمان‌ها و زمین! موجودات درون شما، خواه ناخواه، از ما اطاعت کنید.»
4)
«در خشونت و نرمی، در سختی و آسانی، در منع و اجازه، از ما اطاعت کنید.» پس آنان گفتند: «ما از تو به رغبت اطاعت خواهیم کرد.» آنگاه آسمان با خورشید و ماه و ستارگانش، و زمین با درختان و رودها و محصولاتش پدیدار گشتند.
(ماوردی، ماوردی، آگی)
برای اطلاعات بیشتر کلیک کنید:
–
کلمه “ثمّ” که در آیه مربوط به آفرینش جهان به کار رفته است…
با سلام و دعا…
اسلام در پرتو پرسش‌ها
