– در آیه 4 سوره طلاق، ترجمه “آنها که هنوز عادت ماهانه ندیده اند” اشتباه است. زیرا
“لم”
حرف اضافه هنوز معنایی ندارد، هنوز معنایش در عربی
“لم ما”
این حرف را میزند. اما یک آتئیست به نظر من در این مورد اعتراض کرد و در جواب گفت:
– حرف “لم” در عربی به معنای نفی/منفی است. در عربی سه نوع زمان وجود دارد.
(ماضی، مضارع، امر)؛
به نظر بعضیها، این کمبود، به دلیل تکرار آن در جاهای مختلف، نوعی ثروت است. با این حال، حرف نفی “لم” که از فقدان ناشی میشود، در مفاهیم متعدد، معنای “هنوز” را دارد؛ یعنی حرف نفی “لم” معنای “هنوز” و “هرگز” را میدهد. به عنوان مثال: (لم يولدوا) هرگز متولد نشدند/متولد نشدهاند؛ (لم يبدأ بعد) هنوز شروع نشده است؛ (لم يدع بعد) حرف “لم” همچنین برای بیان این که فاعلی هنوز فعلی را شروع نکرده است، به کار میرود.
– او با استناد به آیه چهارم سوره طلاق، ادعا کرد که منظور از “کسانی که عادت ماهانه ندارند” فقط دختران نابالغ است و هرگز شامل زنان بالغ نمیشود. به این ترتیب، او اسلام را متهم میکند. به نظر من، در آیه، حرف “لم” به معنای نفی شدید است و نشان میدهد که فعلی باید رخ میداده اما به دلایلی هرگز رخ نداده است.
– این بیشتر شامل بزرگسالان است تا کودکان. چگونه می توان به یک آتئیست پاسخ داد؟
برادر/خواهر گرامی ما،
– اول از همه، بگذارید این را به عنوان یک اصل بیان کنیم،
تلاش برای استخراج احکام از قرآن بر اساس معنای یک حرف اضافه و بدون توجه به قواعد نحوی، روشی درست نیست. نادیده گرفتن نظرات میلیونها عالم اسلامی که به مراتب از ما به زبان عربی مسلطترند و تلاش برای استخراج حکم بر اساس کلماتی که در متن به معانی متعددی قابل تفسیرند، از نظر انضباط علمی روشی معتبر محسوب نمیشود.
–
“لم”
ادات برای نفی امری است که وقوع آن مورد انتظار نیست.
“لِما”
برای نفی موضوعی است که انتظار وقوع آن میرود. به عنوان مثال:
«عبدالله نزد من نیامد»
وقتی این را میگویید، منظورتان این است که عبدالله پیش شما نیامده و شما هم انتظار آمدنش را ندارید.
به جای آن
«لما يأتني عبد الله»
وقتی شما این را میگویید، در واقع دارید میگویید که تا لحظهای که با عبدالله صحبت کردید، او به شما مراجعه نکرده بود، اما شما منتظر مراجعه او بودید. مثلاً:
«آیا گمان بردهاید که بدون آنکه به شما آن سختیها و مصیبتها برسد که به امتهای پیش از شما رسید، به بهشت داخل خواهید شد؟»
(سوره بقره، آیه 214)
که در آیه به آن اشاره شده است
“قبل از اینکه به سر شما بیاید”
عبارت اصلی به معنای
«و لمّا یأتِکُم»
معنایی که این جمله بیان میکند، این است که انتظار میرود مخاطبان با مصیبتهایی روبرو شوند.
– با معنای آشکار و واضح آن،
“لم”
حرف جزم بر سر فعل مضارع میآید، آن را مجزوم میکند و معنایش را
-مطلق-
به گذشته برمیگرداند و منفی میکند. این معنا را
«لم یلد و لم یولد» (خداوند نه زاده است و نه زاده شده است)
در آیه قابل مشاهده است.
“لِما”
همچنین، «لا» بر سر فعل مضارع میآید، آن را مجزوم میکند و معنایش را…
-تا زمانی که سخنران صحبت میکند-
به گذشته برمی گرداند و منفی می کند.
تفاوت در این است:
“لم”
حرف اضافه، فعلی را که در ابتدای آن قرار دارد
-بدون در نظر گرفتن هر بازه زمانی خاصی-
بیان می کند که در گذشته به طور مطلق وجود نداشته است.
“لِما”
حرف اضافه، فعل بعد از خود را
-با در نظر گرفتن زمان سپری شده تا لحظه سخن گفتن-
بیان می کند که در گذشته وجود نداشته است.
بر این اساس،
«فلان مرا کفایت نکرد»
وقتی که می گوییم
“فلان شخص پیش من نیامد”
میخواهیم بگوییم که دیگر برای ما مهم نیست که او بعد از این بیاید یا نه.
در مقابل
«لَمّا یَتَنِی فُلَنُن»
وقتی که میگوییم،
“فلان شخص تا الان پیش من نیامده است.”
میخواهیم بگوییم. اما آمدن او از طرف ما مورد انتظار است. شاید کمی بعد بیاید.
– از این منظر، با توجه به آیه 4 سوره طلاق، ما این جمله را به این صورت درک می کنیم:
«اگر در مورد عده زنانی که از عادت ماهانه بازماندهاند تردید دارید، عده آنان سه ماه است. و عده زنانی که هنوز عادت ماهانه ندیدهاند نیز همینطور است.»
اینجا
“هنوز”
حتی اگر از این کلمه استفاده نکنیم، معنایش درست است. اما در ترجمه ها، برای اینکه در زبان ترکی واضح تر باشد، از آن استفاده می شود.
“هنوز”
از واژهٔ … استفاده شده است.
بنابراین، با توجه به این آیه از قرآن، استنباط اینکه زنان مورد نظر صرفاً کودک بودهاند، تفسیری دور از انضباط علمی، خودسرانه و دلبخواهی است.
“حسنا”
زنی به نام
“غذا نخورد”
وقتی میگوییم، تعیین سن او غیرممکن است، و همچنین زن مورد نظر
“عادت ماهانه اش قطع شده”
از عبارت به این شکل هم نمیتوان سن او را حدس زد.
برای اطلاعات بیشتر کلیک کنید:
– آیه چهارم سوره طلاق: “و عده زنانى كه هنوز به سن عادت ماهInterface: *TALAK_SURE_UI_ID: TALAK_SURE_UI_ID.
با سلام و دعا…
اسلام در پرتو پرسشها
نظرات
e2828
در این آیه سوءبرداشتهایی وجود دارد، برای روشن شدن موضوع، میخواهم این نکته را اضافه کنم: در آیه، کلمهای به معنای “دختربچهای که به سن بلوغ نرسیده” وجود ندارد. دوستان، اگر در فرهنگ لغت پزشکی جستجو کنند، خواهند دید که “منارشه به تأخیر افتاده” چیست؛ یک زن گاهی تا سن 14، 20 یا 30 سالگی هم به سن بلوغ نمیرسد و عادت ماهانه نمیشود، گاهی این عادت ماهانه حتی تا بعد از 20 سالگی هم به تأخیر میافتد. در آیه هم کلمهای به معنای “دختربچه” نیامده است. در جهان تعداد زیادی زن 20 و 40 ساله وجود دارد که هنوز به سن بلوغ نرسیدهاند و تعدادشان هم کم نیست. از آنجا که در آیه، برخلاف ادعای بعضیها، کلمهای به معنای “دختربچه” نیامده است، تعبیر این آیه به ازدواج دختربچهها درست نیست. مثلاً من خودم کسی را میشناسم که 40 سال دارد و هرگز عادت ماهانه نشده است، یا به دلیل بیماری، عادت ماهانه ممکن است تا 20 سالگی یا حتی بعد از آن به تأخیر بیفتد. عدم عادت ماهانه فقط در دختربچهها نیست.