آیا برای قسمی که از روی عادت زبانی ادا شده، کفاره لازم است؟ آیا قسمی که ناخواسته و در بین سخن گفته شده، مثل “والله”، کفاره دارد؟ حتی اگر به زبان گفته شود، از ته دل که گفته نشده…

برادر/خواهر گرامی ما،

سوگندنامه الغاء:

سوگند باطل و بی معنا. سوگند خوردن به چیزی که در گذشته نبوده است، یا به چیزی که در زمان حال وجود ندارد، از این جمله است.

همچنین به سوگندهایی که به عادت و رسم تبدیل شده و به صورت عادت دهان درآمده اند نیز این نام داده شده است.


این نوع سوگندها هیچ حکمی را در پی ندارند و نیازی به کفاره هم نیست.


اما عادت ندادن زبان به قسم خوردن، رعایت سنت است.

(جلال یلدرم، فقه اسلامی با منابع آن، انتشارات اویصال: جلد سوم/صفحه 155).

با سلام و دعا…

اسلام در پرتو پرسش‌ها