آیا این درست است که ادراری که بر ما می‌چکد یا می‌پاشد (حتی اگر ناخواسته باشد)، یکی از دلایل عذاب قبر است؟

برادر/خواهر گرامی ما،

در حدیث آمده است که بیشتر عذاب قبر از عدم احتراز از بول (ادرار) ناشی می‌شود. بنابراین، عدم پرهیز از ادرار و بی‌توجهی به آن، سبب عذاب قبر می‌گردد.

اما به طور ناخواسته چکه می کند

و امید است که خداوند آن شخص را که تا حد امکان احتیاط کرده و از آن دوری جسته است، ببخشد.

خداوند هیچ بنده ای را به کاری که از توانش خارج است، مکلف نمی کند.

از ابن عباس (رضی الله عنه) روایت شده است که فرمود:

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) به دو قبر برخوردند و فرمودند:

“دو نفری که در این قبرها هستند، به خاطر گناهی که مردم آن را مهم نمی‌شمارند، عذاب می‌کشند. یکی به خاطر اینکه بعد از ادرار کردن خود را پاک نکرده و بی‌احتیاطی کرده و از نجاست دوری نکرده است؛ و دیگری به خاطر اینکه در حال سخن‌چینی، بین مردم اختلاف انداخته است.”

سپس پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) شاخه ای تر را برداشته و آن را به دو نیم کرد و هر نیمه را در یکی از آن دو قبر فرو کرد. (اطرافیان):

“ای رسول خدا، چرا این کار را اینگونه انجام دادی؟”

پرسیدند. پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود:

“من این کار را به این امید انجام دادم که تا زمانی که زنده هستند، عذابشان کاهش یابد.”

فرمود. (بخاری، جنائز، 82؛ مسلم، ایمان، 34؛ ابوداود، طهارت، 26)

با سلام و دعا…

اسلام در پرتو پرسش‌ها