برادر/خواهر گرامی ما،
در اسلام، نسبت دادن پدری و فرزندی به خداوند جایز نیست و روا نمیباشد. زیرا این تعبیر از آنجا وارد زبان ما شده است که مسیحیان حضرت عیسی را “پسر خدا” میخوانند و به خدا “پدر” میگویند. تصور اینکه یک مسلمان چنین سخنی بگوید، محال است. زیرا این موضوع مستقیماً با توحید خداوند مرتبط است.
اولاً، خداست که همه پدران و پسران، مردان و زنان را آفریده است. خالق، مخلوق نمىشود. به تعبیر اسلامى، خالق، مخلوق نمىگردد. قرآن به طور قاطع چنین سخن و اعتقادى را رد مىکند. سوره اخلاص، خداوند را به عنوان…
او نه زاده است و نه زاده شده است.
“به این صورت شرح میدهد. یعنی، آنهایی که زاده میشوند و آنهایی که میزایند، نمیتوانند خالق و خدا باشند.”
در سوره انعام نیز آمده است: ”
اوست که آسمانها و زمین را از عدم و به شیوهای بینظیر آفرید. چگونه او را فرزندی باشد در حالی که همسری ندارد؟ او همه چیز را آفرید و او به همه چیز آگاه است.
“(۶:۱۰۱)”
”
یهودیان گفتند: «عُزَیر پسر خداست.» و مسیحیان گفتند: «مسیح پسر خداست.» این سخنانی است که به دروغ از دهان خودشان میگویند و به سخنان کافران پیش از خودشان شباهت دارد. خدا لعنتشان کند، چه قدر از راه راست منحرف شدهاند!
«(توبه، ۹:۳۰)»
مسیحیان نه تنها عیسی مسیح را “پسر خدا” خواندند، بلکه پا را از این هم فراتر گذاشتند و به تعبیر قرآن، ”
کسانی که گفتند: «خداوند، عیسی بن مریم است»، کافر شدند، و کسانی که گفتند: «خداوند، سومین از سه است»، نیز کافر شدند.
«(مائده، 5:72-73)»
قرآن در همان آیه این باور نادرست را تصحیح کرده و میفرماید: «حال آنکه جز خدای یگانه، خدایی نیست».
از آنجا که این خرافه و اصطلاح در فیلمهای خارجی به صورت تحتاللفظی ترجمه و در برخی از فیلمهای قدیمی ترکی بدون تفکر و ناآگاهانه به کار رفته است، از طریق این فیلمها و شهروندان یونانی و ارمنی ما وارد زبان ما شده است. گفتن چنین سخنی –خداوند حفظ کند– انسان را به بیایمانی و کفر میکشاند.
کسانی که ناآگاهانه و بدون توجه به عواقب سخن، حرفی میزنند، به محض آگاهی از اشتباه خود و درک عواقب آن، توبه و استغفار کرده و از خداوند طلب عفو و مغفرت میکنند، ان شاءالله خداوند آنان را میبخشد. اما کسانی که با علم و آگاهی سخن میگویند و میگویند: “چه کنیم، عادت زبانی است”، در لبه پرتگاهی قرار میگیرند که ایمانشان را به خطر میاندازد.
با سلام و دعا…
اسلام در پرتو پرسشها