– گفته می‌شود که به هر قومی پیامبری فرستاده شده و به پیامبران شریعت‌های متفاوتی داده شده است. حتی فکر می‌کنم خوانده بودم که نماز بر همه پیامبران واجب بوده است.
– آیا ممکن است در گذشته، برخی از پیامبران نحوه نماز خواندن را به قوم خود آموخته باشند، اما بعدها مردم آن را تغییر داده و در نتیجه یوگا، مدیتیشن و غیره به وجود آمده باشد؟
– مثلاً بعضی از هندی‌ها هنگام طلوع خورشید حرکاتی شبیه به نماز انجام می‌دهند. البته نمی‌دانم آیا به خورشید می‌پرستند یا با چه نیتی این کار را می‌کنند.
– البته ما نماز را با چیزهای دیگر مقایسه نمی‌کنیم، فقط کنجکاوم که با توجه به آمدن هزاران پیامبر، آیا این حرکات، مثل یوگا و مدیتیشن، در واقع تعالیمی هستند که از طرف خدا به پیامبران پیشین آموخته شده‌اند، یا نسخه‌های تغییریافته‌ای از آن تعالیم؟
– آیا اطلاعات دقیقی در این مورد وجود دارد؟
– اگر چنین احتمالی وجود داشته باشد، آیا دشنام دادن و لعنت کردن ادیان غیر از ادیان آسمانی ما را به کفر می‌کشاند؟
برادر/خواهر گرامی ما،
ادیان آسمانی غیر از اسلام
آن طور که وحی شده بود باقی نمانده، تغییر کرده، تحریف شده و از توحید منحرف شده است.
ادیان غیر الهی
در واقع، آنها از توحید و دین حق دورتر هستند. ما وظیفه ای نداریم که به آنها ناسزا بگوییم و آنها را لعنت کنیم.
«به بت کافر دشنام نده، تا او هم به خدای تو دشنام ندهد.»
ما با شعار «راهنمایی و ارشاد» عمل می‌کنیم. وظیفه ما راهنمایی و ارشاد است، بیان جنبه‌های باطل دین باطل و تبلیغ دین حق به روش صحیح.
یوگا و موارد مشابه آن
از نظر اسلام، ما نمی‌توانیم آن را به عنوان عبادت بپذیریم.
ما با آن دسته از اعمالی که با توصیه پزشکان متخصص بی طرف و به منظور درمان انجام می شوند، مخالفتی نداریم. اما اعمالی که به عنوان جایگزینی برای نماز و سایر عبادات اسلامی انجام می شوند را نمی توانیم بپذیریم.
حتی اگر اینها عباداتی باشند که پیامبران پیشین آورده اند،
از آنجا که پیامبر اسلام (ص) این موارد را برای مسلمانان لازم ندانسته است، اینها نمی توانند عبادت ما باشند.
با سلام و دعا…
اسلام در پرتو پرسش‌ها
